Een groot deel van de psychologische taal is populair geworden, maar dit is niet altijd precies gebeurd of door adequate equivalenties te trekken. Een van de klassieke voorbeelden hiervan is de moeilijkheid die velen hebben bij het vaststellen van verschillen tussen verdriet en depressie . De opname van het woord depressie in de volkstaal laat soms ruimte voor verwarring en zelfs minachting voor deze stoornis.
In de loop van de tijd heeft zich ook een zekere afwijzing van bepaalde stemmingen, waaronder verdriet, ontwikkeld. Om deze reden vinden sommige mensen het gemakkelijker om te zeggen dat ze depressief zijn dan om te bekennen dat ze zich verdrietig voelen. De eerste definitie klinkt technischer; de tweede wordt in plaats daarvan meer geassocieerd met menselijke zwakheid. De waarheid wel verdriet en depressie .
Het eerste en ook het belangrijkste is dat verdriet is een gemoedstoestand, terwijl depressie een stoornis is en als zodanig moet worden behandeld. Daarom is het belangrijk om deze begrippen goed te differentiëren.
Je emoties mogen niet verlammend zijn. Ze zouden zichzelf niet hoeven te verdedigen. Ze mogen je er niet van weerhouden alles te zijn wat je kunt zijn. -Wayne W. Dyer-
Verschillen tussen verdriet en depressie
1. Duur
De duur van psychologische verschijnselen is geen exact gegeven. Desondanks zijn het gegevens die ons, samen met anderen, in staat stellen een nauwkeurigere benadering te maken van wat er met de persoon gebeurt. Per definitie een emotie .
Een van de grote verschillen tussen verdriet en depressie is dat de eerste een vluchtige emotie is, terwijl de tweede relatief chronisch is (bij gebrek aan adequate interventie). . Een persoon moet zes maanden lang onafgebroken verdriet ervaren voordat de diagnostische criteria een depressie kunnen vermoeden.
2. Abulia
L’ abulia Wanneer iemand is verdrietig en voelt zich minder gemotiveerd om bepaalde activiteiten uit te voeren . Hij reduceert zijn sociale leven of brengt minder tijd door op het werk of andere activiteiten die hij gewoonlijk doet. Het blijft echter actief.
Een depressief persoon daarentegen wordt hierdoor overweldigd . Hij verwaarloost zijn verplichtingen en plichten en is niet in staat de hulpbronnen die de omgeving biedt te exploiteren. Hij praat vaak over zijn vermoeidheid en beperkt zijn activiteiten gedurende een relatief lange periode tot een minimum. Bijgevolg vertoont depressie in klinische termen een beeld dat sterk lijkt op dat van een angststoornis.
3. Mate van isolatie
Een ander verschil tussen verdriet en depressie wordt weerspiegeld in de mate van isolatie die in elk van deze toestanden optreedt. Het is gebruikelijk dat een verdrietig persoon zoekt mensen uit zijn omgeving op om over zijn gevoelens te praten . Hij probeert ook vaak troost van anderen te krijgen, zelfs als hij er een bepaalde mate van handhaaft sociale onthouding . In die zin zal het afhangen van de persoonlijkheid en de strategieën waarmee hij met deze situatie omgaat.
Bij depressie begint daarentegen een constante weigering van contact met anderen te verschijnen.
4. Niveau van functionaliteit
Eén factor die een groot verschil tussen verdriet en depressie markeert, is het niveau van functioneren. In het geval van een verdrietig persoon van hem stemming . Misschien is ze minder dynamisch of gereserveerder, maar voert ze alle activiteiten uit die ze op een normale dag zou uitvoeren.
Anderzijds wanneer een persoon lijdt aan een depressie en zijn gebruikelijke routine is veranderd. Het is voor haar erg moeilijk om haar plichten en verplichtingen na te komen
5. Wanhoop
Een persoon kan om verschillende redenen verdrietig zijn, bijna altijd in verband met een verlies of een conflictsituatie die hij niet kan oplossen. Ook al probeer je het pijn Daarnaast kan hij lachen, vooruitkijken en plannen maken.
In het geval van de depressieve persoon treedt er wanhoop op. Als hij naar morgen kijkt, ziet hij niets anders dan duisternis en somberheid. Hij heeft geen interesse, verlangen of vermogen om zichzelf in de wereld te projecteren toekomst. Hoe kon hij ooit de geschenk
Er zijn dan ook enorme Dit laatste moet worden gevolgd en behandeld door een professional van de geestelijke gezondheid, aangezien het om een stoornis gaat die niet vanzelf verdwijnt en daarom gespecialiseerde interventie vereist.
