Vreemde situaties en soorten gehechtheid

Hechting is de band die bestaat tussen twee mensen en wordt gekenmerkt door een sterke emotionele intensiteit. Meestal gaat het om een ​​bijzondere en zeer bindende langdurige relatie. Mary Ainsworth was een pionier op het gebied van ontwikkeling het eerste nuttige hulpmiddel voor het evalueren van de soorten gehechtheid aan kinderen die bekend staan ​​als vreemde situatie .

De moeder-kindband is niet exclusief voor mensen; er zijn talloze diersoorten die dit demonstreren. Wij zijn echter de soort die er het langst over doet om deze band te vormen. L’ bijlage het wordt geconsolideerd als het onvoorwaardelijk is voor degene die het ontvangt.

Doel van de bijlage

Het tot stand brengen van een gezonde vroege vorm van gehechtheid is essentieel. In feite is het doel het verkrijgen van veiligheid, comfort, bescherming en bevrediging van de basisbehoeften van het kind . Afhankelijk van het soort gehechtheid dat zich ten opzichte van de referentiefiguur ontwikkelt, zal het kind meer of minder nabijheid, emotionele toevlucht, een gezonde reactie op de scheiding en een veilige basis kunnen vinden.

Deze band heeft niet alleen invloed op het onmiddellijke welzijn van het kind, maar bepaalt ook zijn psycho-evolutionaire ontwikkeling. Om deze reden Affectieve tekortkomingen in de vroege stadia kunnen een negatieve invloed hebben op de daaropvolgende stadia in de volwassenheid en volwassenheid.

Noodzakelijke voorwaarden voor het ontstaan ​​van gehechtheid

Om over eerste gehechtheid te spreken, is er een reeks minimumvoorwaarden van de kant van het kind nodig . Deze vereisten duiden op een adequate ontwikkeling van de binding.

• Een voldoende repertoire aan gehechtheidsgedrag: glimlachen, vocaliseren; aversieve en/of actieve signalen met als doel opwinding Aandacht en verzorging door de moeder.
• Dit gedrag heeft tot doel volwassenen aan te trekken en geprivilegieerde interacties aan beide kanten te bevorderen en te produceren.
• Kunnen rekenen op een minimaal emotioneel vermogen.
• Beschikken over een reeks cognitieve basisbronnen om herinneringen te kunnen herkennen, creëren en verwachtingen kunnen vormen ten aanzien van de gehechtheidsfiguur.

Techniek van vreemde situatie

De techniek van vreemde situatie is een test die in 1960 werd ontwikkeld door de Amerikaanse psycholoog Mary Ainsworth. Het doel was om het soort interactie te bestuderen dat plaatsvindt tussen de moeder, een volwassene (vreemdeling) en het kind in een onbekende context. .

De implicatie ervan in ontwikkelingspsychologie het was zo

Simulaties

De techniek van vreemde situatie Hiermee kunt u verschillende contexten simuleren. Het doel is om het gedrag van het kind te analyseren wanneer het zijn huis verlaat comfortzone . Met andere woorden: de manier waarop hij zich verplaatst van de veilige omgeving van thuis naar het verkennen van de onbekende wereld. Tijdens observatie is het van bijzonder belang om de reactie van het kind te bestuderen wanneer de moeder weggaat. En later als ze weer bij elkaar komen.

Deze simulatie bestaat uit acht afleveringen en is bedoeld voor kinderen vanaf ongeveer het eerste jaar. Het is rond de twaalfde maand dat de band tussen kind en verzorger zich duidelijk verstevigt.

Procedure

In een van de bekendste varianten van deze techniek de Ainsworth hij plaatste moeder en kind in een kamer vol speelgoed . Na een paar minuten kwam er een vreemdeling de kamer binnen en de moeder kwam naar buiten. Later kwam de moeder terug. Vervolgens verlieten de moeder en de buitenlandse volwassene de kamer en lieten het kind alleen achter. De volwassene kwam terug en uiteindelijk de moeder.

Op deze manier had de psycholoog de mogelijkheid om dat te doen evalueer de reacties en interacties tussen de gehechtheidsfiguur en het kind

Soorten bijlagen

Gebaseerd op de techniek van vreemde situatie Er zijn drie typen gehechtheid onderscheiden: veilig, vermijdend en ambivalent.

Veilig. Dit blijkt uit het vermogen van het kind om vrijelijk de omgeving te verkennen, zelfs als de verzorger weggaat. Het kind lijkt bedroefd als zijn moeder vertrekt, maar verwelkomt haar enthousiast als ze terugkomt.

Vermijden. Ook in dit geval voelt het kind angst bij afwezigheid van de moeder. Maar in tegenstelling tot het vorige geval zal hij, wanneer ze terugkeert, de neiging hebben haar te ontwijken. Dat wil zeggen, hij toont schijnbare onverschilligheid.

Onzeker-ambivalent. Gedurende het hele experiment waren er tekenen van angst aanwezig. Het kind uit zijn woede jegens de moeder, vooral als zij afwezig is.

De gehechtheid van het kind bepaalt niet volledig de persoonlijkheid en de kwaliteit van relaties op volwassen leeftijd. Het kan echter een sterke impact hebben. Dit is waarom .