Er zijn maar weinig momenten in ons leven dat we een gevoel van totale voldoening ervaren. Tenminste gezien het concept van totaal dat we in gedachten hebben. In een wereld die al met al kunstmatig is en wordt geplaagd door valse behoeften, kan het gevoel dat we een stukje missen de vreugde vertroebelen die ons wordt gegeven door de stukjes waarop we in plaats daarvan kunnen rekenen. Het is alsof dat fragment dat het lege gat dicht waarvan we denken dat we het hebben, de ultieme en essentiële oplossing voor ons is geluk .
Als ik een baan zou doen die ik leuk vind, zou ik gelukkiger zijn. Als ik een stabiele partner had en met hem een gezin kon stichten, zou ik uiteindelijk zeker gelukkig zijn. Deze gedachten die we allemaal minstens één keer hebben geformuleerd, vormen een obstakel op de weg naar ons welzijn. Ze zijn meestal het product van onze cultuur en onze opvoeding: ons is geleerd dat hoe meer dingen we hebben, hoe gelukkiger we zullen zijn.
We leven met de spanning en de behoefte aan onszelf om alle stukjes van de puzzel te hebben en we zien het leven op dezelfde manier die ons vervult met angst, frustratie en verdriet.
Wanneer we een van onze doelen bereiken (vooral als deze van materiële aard zijn), proberen we onmiddellijk de volgende te bereiken; waarna we onszelf een ander doel stellen en nog een totdat we uitgeput zijn.
Het hebben van verlangens en doelen is legitiem en gezond. Welke betekenis zou het leven hebben als we geen doelen en doelen cultiveerden? hoopt ? Maar het is heel anders om te denken dat we alles nodig hebben wat we willen. Onderscheiden
Het perfecte leven brengt geen geluk
We moeten dit kenbaar maken aan alle mensen die erin zijn geslaagd al hun dromen waar te maken en zich toch nog steeds niet compleet voelen. Miljoenen mensen over de hele wereld lijken van buitenaf gezien een benijdenswaardig leven te leiden. En als we ze gaan observeren, zullen we jaloers zijn en denken dat ze een manier hebben gevonden om vreedzaam en gelukkig te leven, maar dit is een leugen.
Als deze mensen gelukkig zijn, is dat zeker niet te danken aan wat ze bezitten of bereikt hebben, maar aan het feit dat ze met een bijzondere blik naar het leven weten te kijken.
Het is voor mensen heel moeilijk om rust te vinden met wat ze hebben. Hij heeft altijd het gevoel dat hij nog iets meer kan hebben, iets dat beter kan
Na enorme inspanningen verzamelen we alle successen onze bezittingen wat ons leven gelukkig zou moeten maken... Maar we eindigen uitgeput en met een pijnlijk lichaam. Als we dit allemaal hebben bereikt, manifesteert het geluk zich niet meer en moeten we weer de volgende stap zetten.
Als iemand een diploma heeft behaald, moet hij nu promoveren en dan zal hij op zoek moeten gaan naar een partner voor een stabiele relatie. Daarna zal hij een vreemde taal moeten spreken reis kinderen krijgen enz. En het ergste is dat als hij om de een of andere reden niet slaagt, hij als een mislukking wordt beschouwd.
Deze gedachte is het zaad dat ervoor zorgt dat ongeluk in ons leven groeit. Omdat perfectie niets meer is dan een onwerkelijk concept, maar we het toch willen bereiken, wat totaal onmogelijk is, zullen we altijd het gevoel hebben verliezers te zijn.
Dus wat is de oplossing?
Het eerste dat je moet leren, is dat geen enkel extern element heeft zoveel kracht om onze emotionele toestand te veranderen. Niemand is gelukkiger dan voorheen omdat ze meer dingen hebben althans niet op de lange termijn.
Als kinderen i geschenken gebracht door de Kerstman lijken ze gelukkiger, maar dit geluk duurt maar een paar dagen. Na dit kortstondige plezier zullen de kleintjes het spel willen veranderen en zullen de cadeaus die ze zojuist hebben ontvangen opzij worden gezet.
Hetzelfde gebeurt met volwassenen. Dingen verliezen na verloop van tijd hun waarde en wat ze in de toekomst zullen krijgen. De mens past zich aan en de gewoonte brengt hem daartoe
Omdat Michael Jackson, die een huis bezat met een pretpark, ongelukkiger was dan Pepe Mujica wie woont er in een schuur?
Het tweede punt dat we in gedachten moeten houden is dat geluk, vreugde, welzijn of welke naam je het ook wilt geven, in ons te vinden is en bestaat uit een manier van kijken naar het leven die waardeert en liefheeft wat we nu bezitten, zonder iets anders te willen. Dit concept wordt ook overgenomen door de psycholoog Rafael Santandreou, die het omschrijft als het vermogen om te beseffen dat wat je hebt al voldoende is en dat je in werkelijkheid niets anders nodig hebt om je goed te voelen.
Tenslotte is het een nuttige oefening om bewust bijna alles op te geven en bereid te zijn zonder al deze dingen te leven. U kunt proberen uw verlangens waar te maken, maar daarbij accepterend dat het u misschien nooit zal lukken en dat dit uw persoonlijk welzijn niet in gevaar mag brengen.
Het leven accepteren zoals het is, is een van de belangrijkste strategieën om gelukkig te zijn.
Misschien denk je dat dit een schikking betekent, maar dat is niet het geval. Wij adviseren u om verlangens, motivatie en doelen te hebben. Om ze te proberen te bereiken, maar altijd met het verschrikkelijk reële idee dat dit alles je niet gelukkig hoeft te maken
