Die afdaling waarin je bang bent de diepste eenzaamheid te ervaren die niet langer door de hoop kan worden verslagen. Dat gevoel van hartverscheurende leegte waardoor de intieme verbinding die je had met de wereld verdwijnt. Ontevredenheid is die angstaanjagende duizeligheid . Zoals te zien is in de beroemde film De vrouw die twee keer leefde over Alfred Hitchcock.
De ontevredenheid het creëert duizeligheid doordat de partner van het toppunt van verloren geluk valt zonder dat we iets kunnen doen om dit te voorkomen. Er zijn geen barrières of parachutes om het lang vervlogen gevoel van vrede en evenwicht intact te houden. Alle veiligheid in de relatie wordt ontmanteld, waardoor we het evenwicht verliezen. Precies wat er gebeurt met de hoofdpersoon uit Hitchcocks film.
Geconfronteerd met deze situatie willen mensen ontsnappen of een ideale structuur behouden die de idealisering van de geliefde waarborgt een persoon die uiteindelijk alleen maar bestaat als een creatie in de verbeelding.
Liefde is zelf een creatie van onze verbeelding van wat we zouden willen dat het zou zijn.
Het gebrek aan liefde veroorzaakt soms een weigering om zich over te geven aan de realiteit, maar wanneer er een gebrek aan liefde ontstaat, is er geen oplossing voor het probleem. trauma van scheiding . Het is niet langer mogelijk om pijn in magie om te zetten. Met deze duizeligheid eindigt alles .
De hartverscheurende duizeligheid van ontevredenheid
Ook jij zou er vast het liefst een voor eens en voor altijd vergeten liefdesverhaal is misgegaan . Vertigo verschijnt wanneer je je realiseert dat er een blokkade is die niet kan worden overwonnen. Het gebrek aan wederkerigheid bijvoorbeeld of
De dood van de liefde: erkennen dat de ander nooit was wat je dacht dat hij was . Die gedroomde en beantwoorde liefde was in plaats daarvan een domme illusie, gekenmerkt door leugens en overgedragen door het dragen van domme maskers. Het gevoel van leegte van een relatie waarin de ander nu als een vreemde is, komt tot leven. Alles brokkelt af en verliest betekenis. En waar je voorheen de hartslag hoorde, merk je nu een echo. Dat is precies het gerommel van iets dat hol klinkt.
Wanneer dit in het hart gebeurt, merk je een acute en diepe wond, een wond die onmogelijk te sluiten is en je inert maakt. Eindelijk kon je je partner zien zoals hij of zij werkelijk is, zonder het filter van idealisering te gebruiken. De gezamenlijke route verschijnt gerecht nutteloos zinloos.
Een gebrek aan liefde dat duizeligheid betekent omdat je uit de hoogten van je verbeelding valt, maar zonder ooit een grond te vinden om de val te stoppen . En dan de twijfel, de vraag of het allemaal voorbij is of dat het integendeel nooit is begonnen.
Iedereen vindt het leuk dagdromen bouw een projectie van liefde in je geest. Soms omdat de werkelijkheid ondraaglijk is door een trauma of een grote teleurstelling. Voordat we de duizeligheid onder ogen zien die zich met al zijn kracht aandient, proberen we het verleden de rug toe te keren. Maar we kunnen de realiteit niet zo snel overwinnen en na verloop van tijd verandert deze pagina met herinneringen in fantasie.
Ze steunen zichzelf op deze idealisering van de ingebeelde ander zonder gebreken of donkere kanten . Soms creëer je zoveel scenario's dat je het gevoel en het gevoel voor de realiteit, die geweldig had kunnen zijn, verliest. Misschien naast die persoon die van je hield, verwend en die je nooit in de steek zou laten.
Ware liefde is geworteld in de werkelijkheid, niet in de verbeelding
Natuurlijk heeft liefde de magie van blikken en stiltes nodig. Het voedt zich niet alleen met wat expliciet wordt gezegd in het licht van de zon normaliteit die voorspelbaar kan worden en saai. Soms zijn woorden de trigger voor een gevreesde en uitgestelde realiteit van iets dat aan het licht moest worden gebracht en als een soort innerlijke schat verborgen werd gehouden.
Elk liefdesverhaal is anders. EN als je denkt dat de jouwe voor 90% overeenkomt met wat je je altijd hebt voorgesteld, dan heb je een probleem . Er zijn verhalen die erin slagen deze bijna kinderlijke houding te overwinnen en erin slagen te groeien en volwassen te worden tot iets dat veel steviger en duurzamer is. Ze vertrekken vanuit het beeld, maar slagen erin het los te laten idealisering waar lang naar verlangd en gedroomd werd, en eindelijk de realiteit omarmt die even onvolmaakt als bijzonder en oncontroleerbaar is.
Maar dit resultaat kan alleen worden bereikt als je de moed hebt om uit de hoogten van je verbeelding naar beneden te komen en je verwachtingen gedeeltelijk op te geven. En dit is een heel moeilijke stap om te zetten.
