Soorten synapsen: neuronale communicatie

Om de hersenen goed te laten functioneren, moeten neuronen met elkaar kunnen communiceren. Deze functionele interacties tussen neuronen worden synapsen genoemd. Maar hoe komt deze onderlinge verbinding tot stand? Hoeveel soorten synapsen zijn er?

Er worden blijkbaar twee belangrijke manieren van synaptische transmissie herkend: de elektrische synaps en de chemische synaps. Over het algemeen vindt synaptische communicatie gewoonlijk plaats tussen het axonuiteinde (het langste deel) van de verzendende zenuwcel en het celsoma van het ontvangende neuron.

Echter In tegenstelling tot wat je zou denken, vindt deze communicatie niet plaats via direct contact . Neuronen zijn van elkaar gescheiden door een kleine groef: de synaptische of intersynaptische ruimte. Zoals we in dit artikel zullen zien, zijn de twee soorten synapsen in feite interneuronale verbindingen, maar elk type heeft zijn eigen kenmerken. Als je ze wilt kennen en meer wilt weten, lees dan verder!

Soorten synapsen

De chemische synaps

In de chemische synaps wordt informatie doorgegeven neurotransmitters . Dit is de reden waarom deze synaptische verbinding chemie wordt genoemd. Neurotransmitters zijn verantwoordelijk voor het overbrengen van de boodschap.

Deze synapsen zijn asymmetrisch en dat betekent dat ze niet precies op dezelfde manier voorkomen van het ene neuron naar het andere. Ze zijn ook unidirectioneel: het postsynaptische neuron dat de synaps ontvangt, kan geen informatie doorgeven aan het pre-synaptische neuron dat de synaps verzendt.

De chemische synaps heeft nog andere specifieke kenmerken. Het vertoont bijvoorbeeld een hoge plasticiteit, wat betekent dat de synapsen die actiever zijn geweest, gemakkelijker informatie zullen overbrengen. Deze plasticiteit maakt het mogelijk aanpassing aan veranderingen in het milieu. Ons zenuwstelsel is intelligent en geeft de voorkeur aan de communicatiepaden die we het vaakst gebruiken.

Dit type synaps heeft het voordeel dat het de impulsoverdracht kan moduleren . Maar hoe doet hij dat? Dankzij de mogelijkheid om drie aspecten te moduleren:

• De neurotransmitter.
• De emissiefrequentie.
• De intensiteit van de impuls.

Samenvattend wordt chemische transmissie tussen neuronen geproduceerd door neurotransmitters die kunnen worden gemodificeerd. Dat gezegd hebbende het enige dat overblijft is het analyseren van de overdracht van de chemische synaps in zijn werking :

Hoe de chemische synaps werkt

De neurotransmitter wordt gesynthetiseerd en opgeslagenin blaasjes.
1. Een actiepotentiaal dringt het presynaptische membraan binnen.
2. Dus de depolarisatie van de pre-synaptische terminal veroorzaakt de opening van spanningsafhankelijke calciumkanalen.
3. De instroom van calcium door de kanalen wordt bevorderd.
4. Dit mineraal zorgt ervoor dat blaasjes samensmelten met het pre-synaptische membraan.
5. Dit gedaan de neurotransmitter wordt via de synaptische spleet vrijgegeven exocytose .
6. De neurotransmitter bindt zich aan receptoren in het postsynaptische membraan.
7. Vervolgens vindt het openen of sluiten van de postsynaptische kanalen plaats.
8. Daarom veroorzaakt de postsynaptische stroom prikkelende of remmende postsynaptische potentiëlen die de prikkelbaarheid van de postsynaptische cel wijzigen.
9. Ten slotte vindt het herstel van het blaasjesmembraan uit het plasmamembraan plaats.

De elektrische synaps

Bij elektrische synapsen wordt informatie overgedragen via lokale stromen. Er is ook geen synaptische vertraging (de tijd die nodig is voordat de synaptische verbinding tot stand komt).

Dit type synaps heeft enkele kenmerken die tegengesteld zijn aan chemische synapsen. Allereerst is het bidirectioneel symmetrisch en heeft het een lage plasticiteit. Dit laatste element houdt in dat informatie altijd op dezelfde manier wordt overgedragen. Met andere woorden: wanneer er een actiepotentiaal optreedt in een neuron het repliceert in de volgende.

Kunnen deze twee soorten synapsen naast elkaar bestaan?

Het is nu bekend dat chemische en elektrische synapsen naast elkaar bestaan ​​in de meeste organismen en hersenstructuren . Details met betrekking tot de eigenschappen en distributie van deze twee transmissiemodi worden echter nog steeds geanalyseerd (1).

Het lijkt erop dat het onderzoek zich heeft geconcentreerd op het werkingsmechanisme van de chemische synaps. Over elektrische exemplaren is dan ook veel minder bekend. Zoals we eerder hebben uitgelegd, werd aangenomen dat elektrische synapsen typerend zijn voor koudbloedige ongewervelde dieren en gewervelde dieren. Een grote hoeveelheid gegevens wijst er nu echter op dat elektrische synapsen ook wijd verspreid zijn in de hersenen van zoogdieren (2).

Ter afsluiting Het lijkt erop dat zowel chemische als elektrische synapsen intensief samenwerken en op elkaar inwerken. De snelheid van de elektrische synaps zou kunnen worden gecombineerd met de plasticiteit van chemische transmissie, waardoor er verschillende beslissingen kunnen worden genomen of waarop kan worden gereageerd