Het leven is een voortdurend proces van beslissingen nemen. Vanaf het moment dat we wakker worden tot het moment dat we gaan slapen, worden we geconfronteerd met een groot aantal situaties waarin we moeten kiezen . Soms is de keuze simpel: wat moet ik vandaag dragen? Waarvan bereid ik mij voor eten ? Maar op andere momenten brengt de keuze tussen het ene alternatief en het andere substantiële veranderingen in ons leven met zich mee.
De omstandigheden variëren afhankelijk van de opties die we overwegen. We geven ons leven en onze persoonlijkheid vorm op basis van wat we doen. Kiezen welke studie we gaan doen, aan welke baan we ons wijden, waar we willen wonen of met wie we samen willen zijn, zijn belangrijke beslissingen die ons heden en onze toekomst zullen beïnvloeden.
Zouden wij hetzelfde zijn als we in plaats van voor een bepaalde studie of een bepaald beroep iets anders hadden gekozen? Wat zou er gebeurd zijn als we hem, nadat we die persoon hadden ontmoet, hadden laten gaan? Hoe zou ons leven eruit zien als we geen einde hadden gemaakt aan wat er niet meer is?
Ik beslis over de dingen die mij aangaan
Het is duidelijk dat we niet kunnen nadenken over alles wat er in de wereld gebeurt. We moeten goed begrijpen wie wat beslist. We hebben geen macht over aspecten die niet onder onze verantwoordelijkheid vallen en net zoals anderen onze opties moeten respecteren, moeten wij die van hen respecteren keuzes .
Echter Er zijn zaken die ons direct aangaan. Beslissingen die alleen wij kunnen nemen, omdat ze er toe doen Met wie we willen zijn, wie we achter willen laten, wat we met onze tijd of ons lichaam moeten doen... Het zijn allemaal kwesties waar ieder van ons over kan en moet beslissen.
Zelfs als we niet willen beslissen, beslissen we. Het is de paradox van de mens: hij communiceert voortdurend zijn bedoelingen, zelfs als hij dat niet wil. Het niet nemen van een beslissing is al een beslissing op zichzelf: de beslissing om iets uit te stellen of het niet te doen.
Alleen ik ken mijn omstandigheden
Er zijn momenten waarop we iets doen of zeggen en het gevoel hebben dat anderen ons beoordelen. Het is mogelijk dat wat we willen doen niet wordt gedeeld door de mensen om ons heen en dat kan daartoe leiden
Ondanks hun goede bedoelingen moeten wij degenen zijn die beslissen. We kunnen anderen om advies vragen en geduldig naar hen luisteren, maar wanneer we moeten kiezen verantwoordelijkheid het zal van ons alleen zijn.
Alleen wij kennen onze omstandigheden. We kunnen onze kleding aan anderen geven om dezelfde sensaties als wij voor een seconde te ervaren, maar het zal slechts een kortstondig moment zijn. Alleen wij weten wat het betekent om elke dag ons pad te bewandelen, alleen wij weten waar we staan en welke richting we moeten inslaan.
De beslissing is de mijne, goed of fout
Als we belangrijke beslissingen moeten nemen, aarzelen we. Wanneer we de verschillende opties overwegen, is het normaal dat er enkele opkomen zekerheden absoluut niemand garandeert dat onze beslissing een goede of slechte beslissing is; er is geen manier om te weten of een optie de juiste is totdat we ervoor kiezen.
Als de beslissing eenmaal is genomen, kan het goed of slecht gaan, maar we zullen nooit weten wat
Wij hebben het recht om zelf te beslissen over zaken die ons direct aangaan. We moeten anderen respecteren in hun beslissingen, net zoals zij ons moeten respecteren, en bovenal, welke keuze we ook maken, het allerbelangrijkste is dat het echt is wat we willen doen.
Het is veel beter om als vrij mens ongelijk te hebben dan als gevangene het bij het juiste eind te hebben.
(Thomas H.Huxley)
