Adrenaline: het prestatie- en activeringshormoon

Adrenaline maakt ons euforisch als we sporten, laat ons trillen als we iemand leuk vinden en ontroert ons bij gevaar. Naast het bevorderen van de prestaties en onze activering heeft adrenaline ook een donkere kant, omdat een overmatige afgifte van dit hormoon nogal ernstige secundaire effecten heeft.

Het is een multifunctionele stof zoals dopamine of oxytocine. Adrenaline, dat ook als neurotransmitter fungeert, heeft een grotere impact op ons gedrag. Bijvoorbeeld activeert onze meest instinctieve overlevingsmechanismen en zet ons ertoe aan gedrag aan te nemen afhankelijkheid of vergemakkelijkt toestanden van chronische angst of stress waar we vaak last van hebben.

Elke dag hebben steeds meer mensen hun dosis adrenaline nodig om de eentonigheid te doorbreken, zodat ze kunnen leven

Het is interessant om te weten dat veel professionals in de aanvalsbeheersing hun patiënten of cliënten helpen de adrenaline op de juiste manier te beheersen. In die zin onderwerpen ze hen aan een reeks dynamieken en simulaties met hoge fysieke en emotionele stress, waarbij ze gedwongen worden hun reacties te reguleren. Het doel is simpel: train ze om de controle niet te verliezen en ervoor te zorgen dat adrenaline een bondgenoot en geen vijand is .

Vandaag stellen we voor dat we samen ontdekken wat adrenaline met ons lichaam en ons gedrag kan doen. Lees verder voor meer informatie!

Adrenaline: wat het is en wat de functies ervan zijn

In 1982 werd Angela Cavallo de Lawrenceville Georgia door de pers uitgeroepen tot moeder van het jaar na de publicatie van een verhaal dat moeilijk te geloven zou zijn als er geen ooggetuigen waren geweest. Angela's zoon Tony was in de garage zijn oude Chevrolet aan het repareren toen plotseling de krik die de auto omhoog hield het begaf en het ergste gebeurde: De auto viel op de grond en hield de jongeman gevangen .

Angela Cavallo was toen 51 jaar oud en woog iets meer dan 65 kg. Ze ging niet naar de sportschool, ze was niet sterk gebouwd en ze had haar hele leven nog nooit getraind om gewichten te heffen. Toen hij echter de voeten van zijn zoon onder de auto zag uitsteken, begon hij te schreeuwen en om hulp te roepen. Toen hij zag dat er niemand rende, aarzelde hij geen moment, rende naar de machine van 1500 kg en tilde deze op alsof er niets was gebeurd. . Hij slaagde erin hem een ​​paar seconden lang genoeg omhoog te houden zodat de buren konden arriveren en de jongen eruit konden trekken.

Zo'n prestatie verbergt eigenlijk twee geheime ingrediënten: de liefde van een moeder en adrenaline, heel veel adrenaline wat er nodig is om gigantische prestaties te leveren en zo het eigen voortbestaan ​​of dat van anderen te garanderen.

Het hormoon dat ons activeert

Adrenaline behoort tot de groep van catecholaminen (zoals noradrenaline en dopamine) en wordt uitgescheiden door de bijnieren net boven de nieren. Er is ook een synthetische versie epinefrine is een stof die in het laboratorium wordt gemaakt en die chemisch identiek is aan de biologische stof wat erg handig is in geval van een medisch noodgeval voor longreactivatie.

Om het werkingsmechanisme ervan te begrijpen, verwijzen we naar wat er gebeurde met mevrouw Angela Cavallo en haar zoon Tony:

• In een situatie van dreiging of gevaar (bijvoorbeeld wanneer een kind verpletterd wordt door de auto) activeert de hypothalamus die gedeeltelijk verantwoordelijk is voor onze emotionele reacties het sympathische systeem, zodat het een precieze reactie op deze stimulus afgeeft.

• De hypothalamus is op zijn beurt rechtstreeks verbonden met het bijniermerg en dit met de bijnieren die klaar staan ​​om snel een flinke dosis adrenaline vrij te geven om ons te activeren en ons gedrag en type reactie te meten.

Adrenaline maakt gebruik van precieze werkingsmechanismen

Aan de andere kant worden door het vrijkomen van adrenaline verschillende biologische mechanismen geactiveerd die onze reacties vergemakkelijken:

• We verliezen het situationele bewustzijn, met andere woorden: de hersenen zorgen ervoor dat we ons op één ding concentreren. Al het andere doet er niet meer toe.

Altijd de brein kies vervolgens welke zintuigen het meeste nut zullen hebben. In feite is het gebruikelijk dat gehoor wordt uitgesloten: we houden op met horen juist omdat we een ander zintuig versterken, namelijk het gezichtsvermogen.

• Onze pupillen verwijden zich vrijwel onmiddellijk om meer licht binnen te laten en duidelijker te zien.

Adrenaline heeft nog een andere bekende eigenschap: het verwijdt de bloedvaten en verhoogt de hartslag. Het doet dit met een heel concreet doel: meer bloed rondpompen om meer zuurstof naar de spieren te krijgen en daardoor meer kracht en een groter reactievermogen te hebben.

Soms is er alleen een kleine, plotselinge maar intense adrenalinestoot nodig om zuurstofrijke rode bloedcellen onze benen en armen te laten bereiken. We voelen ons dus sterker dan ooit.

Verder en dit is ook interessant de hersenen vertellen het immuunsysteem dat het een hoog gehalte aan dopamine en pijnstillende endorfines moet afscheiden . Zo voelen we geen pijn als we gewond raken. Daarom knipperde mevrouw Angela Cavallo geen seconde met haar ogen toen ze een machine van 1500 kg optilde.

De positieve en negatieve aspecten van adrenaline

Adrenaline heeft veel voordelen. Het kan ons stimuleren om een ​​uitdaging aan te gaan, het kan leuk en zelfs verslavend zijn. Bovenal helpt het ons om ons aan te passen aan elke stressvolle situatie. Het activeert ons als we risicovolle sporten beoefenen. Het stelt ons in staat het beste van onszelf te geven tijdens examens of een romantische ontmoeting.

Het trillen van de handen, de knoop in de maag, de verwijde pupillen als we naar de persoon kijken die ons aantrekt, zijn allemaal directe effecten van adrenaline. Het geeft ons een euforisch gevoel als we dansen als we plezier hebben in het gezelschap van andere mensen. Het geeft ons een energiestoot als we in een achtbaan in een pretpark rijden of als we snel rijden.

Zoals u kunt zien, hebben veel van deze situaties een risicocomponent. Als we terug op aarde komen nadat ze er ongeschonden uit waren gekomen ervaringen die de maximale piek van euforie heeft geregistreerd, voelen we een gevoel van enorme ontspanning en voldoening . Dit alles kan een verslavende donkere kant creëren die verder moet worden onderzocht.

Adrenaline-verslaving

Er zijn mensen die de gevaarlijkere kant van risicovolle sporten bereiken. Er zijn mensen die extreem gedrag vertonen en hun leven in gevaar brengen. Achter houdingen van het soort dat we allemaal minstens één keer in ons leven hebben gezien of ervaren, schuilt iets dat verder gaat dan de simpele zoektocht naar plezier en avontuur. De intense adrenalinestoot dient om een ​​leegte op te vullen, betekenis te vinden en een emotie te maskeren .

Wanneer we ons iemand voorstellen die verslaafd is, denken we onmiddellijk aan drugs en het feit dat ze deze niet voor hun plezier gebruiken, maar om een ​​intern ongemak weg te nemen. Echter adrenaline en het voortdurend najagen van risico's zijn ook een vorm van verslaving .

Als een persoon elke dag adrenaline moet ervaren, waardoor zijn leven in gevaar komt, dan is er sprake van verslavend gedrag.

Aan de andere kant is het, net als bij andere verslavende middelen, nodig om de dosis steeds vaker te verhogen om dezelfde effecten als altijd te ervaren. Het organisme ontwikkelt geleidelijk een tolerantie daarom zoekt de persoon naar steeds riskantere ervaringen en neemt hij steeds extremer gedrag aan om dezelfde sensaties te ervaren .

Bovendien is het noodzakelijk onderscheid te maken tussen de atleet die een risicovolle activiteit met verantwoordelijkheid en professionaliteit voltooit, en een persoon die hetzelfde doet en niet in staat is na te denken en na te denken over de gevolgen van zijn daden.

In die zin denkt de verslaafde niet na, hij wil alleen maar een biologische behoefte bevredigen.

Adrenaline en chronische stress

We hebben gezien dat adrenaline verslavend kan zijn. Nu is het interessant om te onthouden een ander negatief aspect van deze stof is dat het geleidelijk chronische stress aanwakkert .

De toestand van chronische stress is het directe gevolg van voortdurende druk en spanningen waar we niet op tijd mee stoppen of waar we niet goed mee omgaan. Het is het gevolg van de ophoping van twee hormonen in het bloed, adrenaline en cortisol.

Wanneer we situaties meemaken die ongemak veroorzaken, ons ongemakkelijk maken en ons fysieke en emotionele evenwicht ondermijnen, interpreteren de hersenen deze als een gevaar als een vuur waarop we moeten reageren. En het is op deze momenten dat de adrenaline begint te stromen en dat wij, als we de mogelijke dreiging voelen, efficiënt moeten kunnen handelen. .

Dit lukt ons echter niet altijd, waardoor adrenaline zich ophoopt in het lichaam (hypertensie, tachycardie, slechte spijsvertering, enz.). We brengen onze gezondheid in gevaar en brengen ons leven in gevaar. Het is niet iets om te onderschatten dat het wordt uitgesteld tot morgen of volgende week...

Concluderend zouden we kunnen zeggen dat adrenaline zijn magische functie vervult als het op een precieze en concrete manier vrijkomt. Met andere woorden wanneer het fungeert als een vitale impuls om ons te helpen reageren om onszelf te redden om ons beter aan bepaalde situaties aan te passen . Als we echter dagelijks de werking van adrenaline zoeken of spanning en angst in ons laten samenvloeien, zal deze stof op de slechtst mogelijke manier werken: onze gezondheid stelen.

Bibliografische referenties

R. Kandel (2003) Principes van de neurowetenschappen

Hart A (1995) Adrenaline en stress Thomas Nelson-redacteuren.

Bennett M (1999) Honderd jaar adrenaline: de ontdekking van autoreceptoren Thieme Uitgeversgroep.