Affectieve ambivalentie is een complexe emotie die aanleiding geeft tot tegenspraak en spanningen. Een voorbeeld hiervan is wanneer we iemand tegelijkertijd liefhebben en haten. Een sterke genegenheid voelen voor een naaste persoon, maar ook een zekere wrok jegens hen ervaren. Van een vriend houden, maar het gevoel hebben dat die relatie schadelijk is...
Waarom ervaart de mens tegenstrijdige en ongunstige gevoelens? Is dit een normaal verschijnsel of is het een reactie op een onevenwichtigheid? Het antwoord is simpel: we worden geconfronteerd met een volkomen normale realiteit die op haar beurt de hoge complexiteit van de mens op emotioneel gebied definieert.
Dit onderwerp trekt ook belangstelling van de wetenschappelijke gemeenschap, die op dit gebied kan rekenen op een groot aantal onderzoeken en studies. Een fenomeen dat op het eerste gezicht iets romantisch of Shakespeariaans heeft voor neurologen, psychiaters en deskundigen op het gebied van de emotionele psychologie, reageert in plaats daarvan op een Een nauwkeurig mechanisme dat weerspiegelt hoe ingewikkeld de emotionele structuur van onze relaties kan zijn.
Zo wijzen auteurs als Frenk Van Harreveld van de afdeling psychologie van de Universiteit van Amsterdam ons hoe de affectieve ambivalentie bepalen niet alleen wat we voelen. Deze interne complexiteit dwingt ons feitelijk om ons op de een of andere manier te gedragen. Tijdens het puerperium ervaren sommige vrouwen bijvoorbeeld een duidelijke emotionele ambivalentie.
Ze houden van hun pasgeboren baby, maar gedurende de eerste paar maanden ze kunnen proberen a chaotische mix van emoties variërend van angst tot afwijzing tot tederheid en angst vanwege de grote afhankelijkheid van het kind.
Je weet dat als ik je haat, dat komt omdat ik van je hou met een passie die mijn ziel ontwricht.
-Julie de Lespinasse-
Affectieve ambivalentie: kenmerken
Affectieve ambivalentie wordt door alle mensen ervaren (in prettige of onaangename termen). . Als we over emoties praten, komen er gemakkelijk namen in je op Daniël Goleman of Paul Eckman. Welnu, het moet worden onderstreept dat dit onderwerp al sinds het begin van de 20e eeuw wordt bestudeerd.
Het was de psychiater Eugen Bleuler die in 1911 voor het eerst affectieve ambivalentie beschreef.
Sindsdien is de psychologie voortdurend geïnteresseerd in een onderwerp dat verschillende gebieden lijkt te raken. Maar er is meer, ondanks dat de emotionele ambivalentie zo is gebruikelijk in onze emotionele relaties de afgelopen jaren is ook de sociale psychologie zich voor dit onderwerp gaan interesseren.
De reden? Veel van de beslissingen die we nemen, worden georkestreerd door tegenspraak (Ik wil dit kopen, maar nu kan ik het niet. Ik wil naar dat land verhuizen, maar ik heb niet de moed om mijn huis te verlaten enz.).
Tegenspraak veroorzaakt ongemak
Affectieve of emotionele ambivalentie veroorzaakt veel ongemak. Als er iets is dat het menselijk brein verstoort, zijn het tegenstrijdigheden en niet-uitgelijnde punten.
De energie en de verspilling die deze dissonanten veroorzaken zijn enorm. Tot het punt dat soms we blijven steken in tegenstrijdige gevoelens zoals wanneer we ons bewust zijn van de sterke liefde of genegenheid die we voor iets of iemand voelen, maar we worden gekarakteriseerd door een gevoel van angst, afwijzing of zelfs haat.
We kunnen van iemand houden, maar we haten zijn gedrag, zijn houding en de manier waarop hij ons behandelt. Dit alles is gemakkelijk terug te voeren op de adolescentiefase, een moment in onze levenscyclus waarin tegenspraak heerst en waar de zoektocht naar nieuwe ervaringen gepaard gaat met angst, ongerustheid, verlangen, intensiteit en angst allemaal samen. Het is niet gemakkelijk om zoveel tegenstrijdige gevoelens te metaboliseren.
Emotionele ambivalentie dwingt ons om te beslissen
We weten dat emotionele ambivalentie synoniem is met tegenspraak. Goed het speelt een positieve rol wanneer het ons ertoe aanzet bepaalde situaties te beslissen, te verduidelijken of zelfs te accepteren. Een moeder die de moeilijke periode van het kraambed doormaakt, zal geleidelijk aan haar nieuwe realiteit wennen.
Als we iemand liefhebben en haten, worden we gedwongen de complexiteit van dit gevoel te begrijpen. Weegt liefde zwaarder? Tegenspraak is normaal in a gepassioneerde relatie met uw partner ? Of moet ik me bewust worden van mijn haat om een beslissing te nemen?
Dr. Laura Ress van de Universiteit van Michigan voerde in 2013 een onderzoek uit om een interessant aspect aan te tonen. Affectieve ambivalentie bevordert het zelfbewustzijn. Het gegenereerde ongemak is in feite een element dat onze hersenen moeten kalmeren en oplossen.
Er is aangetoond hoe deze tegenstrijdigheden onze creativiteit vergroten, waardoor we op zoek gaan naar kanalen om na te denken, stoom af te blazen en originele antwoorden te vinden om deze tegenstrijdigheid op te lossen.
Wanneer we het gevoel hebben dat we hierin gevangen zitten persoonlijke labyrinten achtervolgd door de Minotaurus van emotionele tegenspraak moeten we stoppen luister en wacht. Misschien is er iets dat we moeten oplossen of accepteren.
Het leven op zichzelf is tegenstrijdig en dus ook de genegenheden. Liefhebben is niet gemakkelijk en vereist een grote verantwoordelijkheid en toewijding, eerst tegenover onszelf en daarna tegenover anderen. Denk er eens over na.
