Er is veel geschreven en gezegd over agorafobie. Heel vaak wordt deze aandoening ten onrechte opgevat als een angst voor open ruimtes of ruimtes waar veel mensen samenkomen. Dat is niet helemaal juist waarom agorafobie is angst voor angst in plaats van angst voor open ruimtes . Volgens de Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen DSM-5 agorafobie wordt gekenmerkt door twee belangrijke diagnostische criteria:
1. Intense angst voor twee of meer van de volgende:
- Maak gebruik van het openbaar vervoer.
- Zich in open ruimtes bevinden (parken, bruggen, wegen).
- Op gesloten plaatsen zijn (theaters, bioscopen of winkelcentra).
- In de rij staan of in een menigte zijn.
2. De intense angst om in dergelijke situaties terecht te komen draait (in de meeste gevallen) om paniekaanvallen en het niet kunnen ontsnappen of hulp krijgen . Dit is de reden waarom agorafobie de angst voor angst is. Agorafobe situaties zoals in de rij staan of in de bioscoop zijn, zijn op zichzelf geen probleem; de persoon is bang om de intense angst te ervaren die een paniekaanval of een angstaanval. Een angstaanval waarvan hij denkt dat deze in deze situaties kan optreden.
In dit artikel leggen we kort het emotionele functioneren van agorafobie uit, de oorzaken, wat het in stand houdt en ook een reeks praktische ideeën die je helpen jezelf niet te beperken.
Angst is voor wijzen een natuurlijk verschijnsel en als je weet hoe je die kunt overwinnen, moet je moedig zijn.
Agorafobie: niet alleen de angst om in open ruimtes te zijn
Wanneer iemand aan agorafobie lijdt, is hij eigenlijk niet bang om zich in een open of erg drukke ruimte te bevinden . Waar hij eerder bang voor is, is dat hij op die plek een angst- of paniekaanval krijgt. Daarom vermijdt hij het huis te verlaten en beperkt hij de plaatsen waar hij naartoe gaat.
Met andere woorden, agorafobie wordt gedefinieerd als angst voor angst en het is om deze reden dat de persoon een soort kaart ontwikkelt van de plaatsen waar hij zich veilig of onzeker voelt. Hij gaat alleen naar die plekken waar hij niet bang is voor een paniekaanval en als hij verder weg moet reizen probeert hij zich te laten begeleiden door een vertrouwenspersoon.
Op dezelfde manier kan een persoon met agorafobie helemaal niet in staat zijn plaatsen te verlaten die als veilig zijn gedefinieerd als hij of zij niet wordt begeleid door een vertrouwd persoon. Om deze reden de angst voor angst gaat vrijwel altijd gepaard met depressieve symptomen die voortkomen uit het negatieve zelfbeeld van de persoon in kwestie en door het gevoel van onvermogen dat hij ervaart wanneer hij wordt geconfronteerd met dagelijkse activiteiten.
Waar komt deze angst voor de angst vandaan?
In de overgrote meerderheid van de gevallen heeft de persoon met agorafobie al een episode van intense angst of een aanval meegemaakt paniek . Omdat deze ervaring zijn diepste en meest primitieve angst oproept (intense activering van de cerebrale amygdala), gelooft de persoon dat hij gaat sterven en dat hij het bewustzijn zal verliezen. Sommigen geloven ook dat ze gek worden of dat ze de controle over hun sluitspieren zullen verliezen.
Hij begint daarom bang te worden voor deze angst (de crisis of paniekaanval) en neemt voorzorgsmaatregelen om de blootstellingsniveaus te verminderen. Deze voorzorgsmaatregelen zijn vermijdingsgedrag dat niets anders doet dan de praktische en emotionele onafhankelijkheid beperken (ze verslechteren het zelfbeeld en zorgen ervoor dat iemand zich nog onbekwaamer voelt) en de angst vergroten.
Zelfs als agorafobie het grootste deel van de dag aanwezig is, voelt de persoon zich thuis beschermd en minder kwetsbaar, hoewel hij of zij daar ook last heeft gehad van paniekaanvallen. Mensen met agorafobie (zonder het te beseffen) doen dat wel zij bedriegen en een reeks veiligheidsgedragingen ontwikkelen in veel gevallen bijgelovig en vermijdend, wat hen het gevoel geeft alles onder controle te hebben.
Als gevaarlijke situaties worden vermeden en je geen angstaanvallen of paniekaanvallen krijgt, waarom gaat de angst dan niet weg?
Want met deze kaart van veilige situaties ervaar je nooit het gevoel dat er niets gebeurt en dat niets wat je ervaart gevaarlijk is. De valse veiligheid van het onderwerp dat lijdt aan agorafobie . Zonder het te beseffen bouwt hij een realiteit op die uiteindelijk zijn vrijheid en onafhankelijkheid verstikt, uit angst opnieuw angst te voelen.
Dit betekent dat agorafobie in stand wordt gehouden door een ander element dan degene die de agorafobie heeft veroorzaakt. De meeste gevallen van agorafobie ontstaan uit een eerdere ervaring met een paniekaanval (in welke variant dan ook) en worden in stand gehouden door vermijdend gedrag.
Degenen die bang zijn voor lijden lijden al aan angst
-Chinees spreekwoord-
Hoe de angst voor de angst overwinnen?
De enige manier om agorafobie te overwinnen is door het onder ogen te zien . Het is noodzakelijk om een perceptief-corrigerende ervaring te hebben die de associaties tussen situaties, plaatsen en angst verbreekt, en hiervoor is het noodzakelijk om naar therapie te gaan.
Er zijn verschillende therapeutische benaderingen gericht op het overwinnen van de angst voor angst; de enige wetenschappelijk bewezen effectieve aanpak is echter cognitieve gedragstherapie . This does not mean that it is the only valid therapy but it is the only one that has demonstrated it with empirical evidence (with objective facts). Hoe dan ook, om de angst voor angst te overwinnen, moet je een psycholoog raadplegen die je kan begeleiden bij de stappen die nodig zijn om deze angst onder ogen te zien.
Een uitstekende oefening om het probleem te temmen, is door uw zaak te bestuderen en te bepalen hoe ver u kunt gaan . Met andere woorden: u moet eerst uw veiligheidszones definiëren en vaststellen wat de maximale afstand is die u vanuit deze zones kunt afleggen. Ten tweede kan het onderwerp proberen naar deze plaatsen te gaan veiligheid en probeer elke dag een beetje meer afstand te nemen. Het is een geweldige manier om corrigerende ervaringen op te doen met betrekking tot angst.
Bedenk ten slotte dat angst irrationeel is en daarom vereist dat corrigerende ervaringen worden verminderd. Het nadenken over of het lezen van zelfhulpboeken kan je nauwelijks helpen om agorafobie te overwinnen. Omdat de geest opnieuw moet leren dat waar hij zo bang voor is, vervelend maar niet gevaarlijk is. Moed!
