Ben je rechtshandig geboren? Ben je toevallig linkshandig geworden?

Tegenwoordig zijn bijna negen op de tien mensen rechtshandig. Dit zorgt voor de aanwezigheid van slechts 10% van de linkshandige mensen in de wereld. Waar is deze verdeling van afhankelijk? Is het het resultaat van het lot? Ben je toevallig rechtshandig of genetisch bepaald? Verwerven we deze vaardigheid door oefening? Kunnen we linkshandig worden? Is het afhankelijk van onze smaak?

De verklaring is niet zo eenvoudig. Er zijn talloze onderzoeken naar deze kwestie gedaan, maar geen enkele lijkt tot een duidelijke conclusie te zijn gekomen. Er is echter veel onduidelijkheid twee hypothesen die een grotere wetenschappelijke erkenning lijken te genieten .

Volgens de twee verklaringen Rechts- of linkshandig zijn hangt af van neurologische oorzaken dat wil zeggen, het is het gevolg van een evolutionair proces van het zenuwstelsel. We weten daarom met zekerheid dat we niet met deze aandoening zijn geboren en dat het ook niet het gevolg is van toeval, maar dat we het een of het ander worden in de loop van de tijd. jeugd . Hoe verloopt dit proces?

Vernietig de

De eerste van deze theorieën domineert al jaren en biedt een neurologische verklaring voor de oorsprong van de hersenen, d.w.z rechtshandig of linkshandig zijn, hangt ervan af brein en de lateraliteit van de persoon . Lateraliteit is de voorkeur voor het gebruik van een van de symmetrische delen van het lichaam: hand, oog, voet, oor…

Op anatomisch niveau is dit concept symmetrisch, maar op functioneel niveau is het asymmetrisch. Er is sprake van lateraliteit wanneer de ene kant van het lichaam de overhand heeft op de andere wanneer de proefpersoon een activiteit uitvoert (schrijven, de deur openen, tennissen...). Linkshandige mensen hebben het aan de linkerkant en rechtshandige mensen aan de rechterkant.

De lateraliteit wordt gevormd tussen de leeftijd van drie en zes jaar en is volledig gevormd op de leeftijd van zeven jaar. Als het kind het op vijfjarige leeftijd nog niet heeft ontwikkeld, moet u contact opnemen met een specialist .

Lateralisatie

Om deze eerste theorie te begrijpen is het noodzakelijk om het concept van lateralisatie uit te leggen, een proces dat afhangt van de hemisferische dominantie van het subject. In grote lijnen kunnen we dat zeggen de rechter hersenhelft stuurt de bewegingen van de linkerkant van het lichaam en vice versa de linkerhersenhelft ondersteunt die van de rechterkant. Hieruit kan worden afgeleid dat:

Rechtshandige mensen: dominantie van de linkerhersenhelft en rechterlateraliteit. Linkshandige mensen: dominantie van de rechterhersenhelft en linkerlateraliteit.

Tweede theorie: ruggenmerg en lateraliteit

A studio Recentelijk uitgevoerd door onderzoekers van de Rurh Universiteit van Bochum (Duitsland) hebben ervoor gezorgd dat niet de hersenen maar het ruggenmerg de ene lateraliteit bepaalt en niet de andere. Dat hebben ze gevonden in de achtste week van de zwangerschap zijn er al diepgaande genetische verschillen tussen linkshandige en rechtshandige mensen .

Wanneer de foetus zich nog in de baarmoeder van de moeder bevindt, zijn de genen in het ruggenmerg die verantwoordelijk zijn voor het controleren van de beweging van de ledematen verschillend in de twee groepen. Kleintjes kiezen bijvoorbeeld al of ze op de duim van de ene hand of de andere zuigen. Hoe kan dit mogelijk zijn?

Het proces is als volgt: de hersenschors stuurt motorische bevelen naar het ruggenmerg, dat op zijn beurt de bewegingen van de benen en armen van de baby regelt. De ontdekking van de onderzoekers is gebaseerd op het feit dat de hersenschors en het merg niet onmiddellijk verenigd zijn. foetus in deze vroege stadia

Volgens deze geleerden wordt de verklaring van lateraliteit (gebruiksvoorkeur) daarom gevonden in de epigenetica, dat wil zeggen in de invloed van de omgeving op genen die de rechter- of linkerkant van het ruggenmerg op verschillende manieren beïnvloeden.

Hoe zit het met mensen als Rafa Nadal? Zijn ze rechtshandig, linkshandig of tweehandig?

Als u zich nog niet als rechtshandig of linkshandig heeft geïdentificeerd, heeft uw lateraliteit zich misschien niet helemaal correct ontwikkeld. Wanneer dit gebeurt, kan de persoon ambidexter zijn of een gekruiste of gekruiste lateraliteit vertonen.

Ambidexter zijn betekent dat je een onbepaalde lateraliteit presenteertdat wil zeggen, er is geen hemisferische dominantie en daarom is er een verschillend gebruik van beide symmetrische delen van de lichaam . Dit zijn mensen die hun werkzaamheden zonder onderscheid met hun rechter- of linkerhand kunnen uitvoeren.

We spreken van gekruiste of gemengde lateraliteit wanneer er sprake is van uitwisseling van lateraliteit.

Ontevreden lateraliteit komt voor bij proefpersonen die hun lateraliteit hebben moeten veranderen als gevolg van externe invloeden(het meest voorkomende geval is dat van een linkshandig kind dat gedwongen wordt met zijn rechterhand te schrijven). Voor het uitvoeren van activiteiten die niet binnen de culturele sfeer vallen, zullen zij dus hun natuurlijke hand gebruiken, bijvoorbeeld om hun tanden te poetsen, hallo te zeggen of iets te duwen.

Deze tegenstrijdige lateraliteit betreft vooral de negatieve associatie die aan links wordt gegeven. Je merkt het ook in de taal Iemands rechterhand zijn betekent bijvoorbeeld een vertrouwde medewerker zijn, of rechtshandig zijn betekent bekwaam, slim en slim zijn. De evolutie van het Latijnse woord sinister bij een ongeluk of ongelukkig en ongunstig was niet zo positief. In veel landen, zoals China, worden mensen die hun linkerhand gebruiken nog steeds afgekeurd en worden linkshandige kinderen gecorrigeerd.

Er zijn nog veel onduidelijkheden over dit onderwerp die moeten worden opgelost maar we zijn steeds dichter bij de onweerlegbare wetenschappelijke verklaring.