Overmatig empathiesyndroom

De persoon met overmatige empathie is als een langeafstandsantenne die elke emotie die in zijn omgeving trilt, absorbeert en inslikt. In plaats van zo’n overbelasting te beheersen, verliest hij zichzelf uiteindelijk in de behoeften van anderen en raakt hij vergiftigd door overmatig mededogen, tot het punt waarop hij zich schuldig voelt over de pijn die anderen ervaren. Weinig lijden ze kunnen net zo vermoeiend zijn als die veroorzaakt door overmatige empathie.

Het is mogelijk dat het zien van deze situaties als een klinisch probleem meer dan één persoon verrast. Overdrijven we misschien als we (blijkbaar) normaal gedrag als pathologisch bestempelen? Uiteraard niet en alles heeft een verklaring . Se hetzelfde Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen (DSM-V) bestempelt het om een ​​voor de hand liggende reden als een kenmerk van persoonlijkheidsstoornissen .

Het vermogen om jezelf in de schoenen van anderen te verplaatsen is een van de belangrijkste functies van intelligentie. Het toont de volwassenheid van de mens aan

-EN. Cury-

Elk gedrag dat onze manier van omgaan belemmert en ons pijn bezorgt en het onvermogen om een ​​normaal leven te leiden, vereist een diagnose en een therapeutische strategie die in staat is de situatie op te lossen. Mensen die lijden aan overmatige empathie of hyper-empathie en die een aanhoudend patroon van malaise en onvermogen vertonen op sociaal, persoonlijk en werkniveau kan vallen in de categorie van onderwerpen met een persoonlijkheidsstoornis .

Dit alles doet ons begrijpen dat zeer gevoelig zijn en lijden aan het hyper-empathiesyndroom niet synoniem zijn. In het interessante boek Women who love psychopaths: Inside the Relationship of Inevitable Harm with Psychopaths Sociopaths and Narcissists van Sandra L. Brown is er bijvoorbeeld een aspect dat niemand onverschillig kan laten. Door het werk van deze psychiater was het mogelijk om dat te zien er zijn vrouwen die het psychopathische gedrag van hun partners kunnen begrijpen en zelfs kunnen rechtvaardigen .

Hun overdaad aan empathie zorgt ervoor dat ze totaal niet in staat zijn om duidelijk te zien voor welk moordzuchtig roofdier of kwelgeest ze worden geconfronteerd. . Hun verstand om de gewelddaden van hun echtgenoot te rechtvaardigen is ongelooflijk verfijnd. Een feit dat duidelijk aantoont dat hyper-empathie een onderwerp is waar niet veel over gesproken wordt, maar waar wel over nagedacht moet worden.

Empathie en overmatige empathie: de grens tussen evenwicht en welzijn

Misschien denken veel mensen dat empathie een nuttig en wenselijk positief vermogen is... Wat zou er mis zijn met veel empathie? Zoals altijd in het leven zijn excessen niet positief en is het ideaal altijd evenwicht . Hetzelfde gebeurt met deze dimensie waarin we nooit mogen vergeten ons eigen zelf te onderscheiden van dat van anderen. Met andere woorden, we moeten de beroemde zinsnede aanvullen. Empathie is het vermogen om onszelf in de schoenen van degenen voor ons te verplaatsen, zonder ooit te vergeten dat we onszelf zijn.

Het is ook belangrijk om te onthouden welke soort empathie we kunnen ervaren, die gezond is en die ons op de grens kan brengen waar onvermijdelijk ongemak ontstaat.

Affectieve empathie of ik voel wat jij voelt. In dit geval heeft affectieve empathie betrekking op ons vermogen om emoties, sensaties en emoties te ervaren gevoelens ervaren door iemand anders… En voel compassie voor deze persoon.

Cognitieve Empathie of ik begrijp wat er met je gebeurt. Cognitieve empathie is op zijn beurt eerder een vaardigheid. Het stelt ons in staat een completere en preciezere kennis te krijgen van de inhoud van de geest van degenen die voor ons staan. Wij weten wat hij voelt en wij begrijpen het.

Overmatige empathie of hyper-empathie is een soort spiegel en spons. We voelen niet alleen wat anderen voelen, maar we lijden er zelf onder en het is een fysieke pijn die ons onderwerpt aan de behoeften van anderen zonder dat we deze grens tussen ons en anderen kunnen onderscheiden.

Hoe ziet de persoon eruit die lijdt aan overmatige empathie of hyper-empathie?

Het beschrijven van de persoon die lijdt aan het hyper-empathiesyndroom of overmatige empathie zal ons op verschillende manieren helpen. Ten eerste door het onderscheid te maken tussen eenvoudige emotionele gevoeligheid en pathologische hypergevoeligheid. We zullen ook zien dat de DSM-V het volgende identificeert gedragingen zoals typerend voor mensen die aan deze aandoening lijden:

• Duidelijke verslechtering van iemands identiteit en sociale vaardigheden.
• Het komt vaak voor dat er andere stoornissen optreden waarbij dwang of psychoticisme aanwezig zijn.
• Het is gebruikelijk dat de persoon veel stemmingswisselingen ervaart en deze kan variëren van de diepste depressie tot theatraal of buitensporig geluk.
• Het zijn zeer afhankelijke patiënten. Ze willen alle problemen van anderen oplossen om het zelfbeeld te versterken dat ze willen projecteren als valide en noodzakelijke mensen. Ze hebben voortdurende interactie nodig en valideren zichzelf door gunsten te verlenen of deze zelfs zelf te promoten. Als iemand grenzen probeert te stellen, voelt hij of zij zich gekwetst, afgewezen en erg ongelukkig.
• Het komt ook vaak voor dat mensen met hyper-empathie beslist overbezorgd zijn en de autonomie van anderen in gevaar brengen.
• Overmatige empathie leidt ertoe dat ze ernstige problemen ondervinden bij het productief zijn in hun werk. Ze voelen zich gediscrimineerd, niemand begrijpt hun altruïsme, hun behoefte om steun en hulp te bieden…
• Als laatste maar daarom niet minder belangrijk we zien vaak patiënten die van buitensporige empathie naar wrok gaan . Er zijn zoveel teleurstellingen geweest dat ze zich uiteindelijk isoleerden, verdwaald in hun gevoelens van woede en teleurstelling .

Wat kunnen we doen als we last hebben van overmatige empathie?

Op dit punt vragen velen van ons zich waarschijnlijk af waarom . Wat zijn de oorzaken die ervoor zorgen dat iemand zoveel lijden ervaart als hij wordt beïnvloed door de emoties van anderen? Welnu, de afgelopen jaren hebben we grote vooruitgang geboekt op dit gebied en in feite begrijpen we de genetische en neurochemische grondslagen die deze aandoening kunnen bevorderen.

De zogenaamde empathiespectrumstoornissen geven ons veel informatie vergeleken met realiteiten zoals Asperger-syndroom hyper-empathiesyndroom of borderline-persoonlijkheidsstoornis. Het is zeker een interessant onderwerp dat de komende jaren geweldige antwoorden en betere therapeutische benaderingen zal opleveren.

Anderzijds Op de vraag wat we moeten doen als we last hebben van overmatige empathie, kan het antwoord niet eenvoudiger zijn: vraag om professionele hulp . Of we ons nu in het meest pathologische uiterste bevinden of gewoon aan overgevoeligheid lijden, het is altijd gepast om enkele technieken te leren om grenzen te stellen, meer zelfbeheersing over onze gedachten te krijgen, onze behoeften te cultiveren en onze identiteit en zelfwaardering krachtiger te definiëren.

We mogen niet vergeten dat overmatige empathie niet alleen ongemak veroorzaakt, maar ons ook scheidt van onszelf en van de wereld zelf. Het is niet de moeite waard om onszelf te verankeren in een dergelijke context van aanhoudende leegte en kwelling . Laten we verder gaan…