Een liefde vergeten is als proberen een grafeenoppervlak te bekrassen: onmogelijk. Want er zijn onvergetelijke herinneringen, verhalen en ervaringen die met passie zijn geschreven en met die magie die onuitwisbare sporen in ons geheugen achterlaat. Of we het nu willen of niet, het is onmogelijk om de liefdes van gisteren uit te wissen, omdat ook zij ons hebben geholpen te zijn wie we vandaag zijn.
De Libanese schrijver Khalil Gibran zei in een van zijn verhalen dat het hart op een gegeven moment moet breken om zich werkelijk te kunnen openen. Misschien is het waar dat je leert lief te hebben en dat gebroken harten de harten zijn die grotere wijsheid tussen de lijnen van hun littekens verbergen. In ieder geval en verder teleurstellingen ervaren en er is één duidelijk feit over het geluk dat we ervaren: het brein vergeet nooit waar het ooit van hield.
Het doet er weinig toe dat ze ons magische formules, advies of verfijnde strategieën geven om die persoon uit onze herinneringen te wissen van wie we ooit meer hielden dan van wat dan ook. Het heeft geen nut. Want wat je hebt meegemaakt wordt niet vergeten; uiteindelijk accepteren we deze afwezigheid gewoon door te accepteren wat is geweest (en niet langer kan zijn) en onszelf de kans te geven onze rijkdom aan ervaringen en kennis uit te breiden.
Het doorgeknipte touw kan weer geknoopt worden, het kan vastgepakt worden maar is nu doorgeknipt. Misschien zien we elkaar nog eens, maar waar je me in de steek hebt gelaten, zul je me niet meer vinden.
-Bertolt Brecht-
Een liefde vergeten is onmogelijk voor ons brein
Een relatie achterlaten en zo snel mogelijk beëindigen is soms noodzakelijk. Het is in het belang van ons beiden waardigheid behouden en om te voorkomen dat je gewond raakt. Zoals terecht gezegd wordt: een breuk in de tijd is de enige manier om er heelhuids uit te komen . Ongeacht of het einde van een relatie wederzijds wordt overeengekomen of alleen door een van de twee partners wordt ondernomen, het lijden dat volgt is meestal enorm.
Sommige onderzoeken geven aan dat het over het algemeen tussen de zes en achttien maanden duurt om echt over een relatiebreuk heen te komen. Een liefde vergeten is onmogelijk omdat niemand zijn herinneringen op commando kan veranderen. Hoe dan ook, wij kunnen het de emotionele impact reguleren en maak van rouw een fundamenteel en noodzakelijk pad om gevoelens te beheersen en de nieuwe situatie te accepteren.
Zoals wij goed weten liefde is een intense emotie die soms chaotisch en zelfs rommelig is. Geen enkele relatie is hetzelfde en daarom zijn er mensen die het moeilijker vinden om ermee om te gaan, terwijl anderen gemakkelijk verder gaan. Hoe dan ook, het vergeten van een liefde is onmogelijk vanwege de kenmerken van onze hersenen. Laten we hieronder meer details bekijken.
Emotioneel geheugen en somatische markers
De mens is in wezen schepsel emotioneel die op een dag leerde redeneren . Emoties zijn de ruggengraat die ons met elkaar verbindt. Dankzij hen scheppen we banden, raken we gehecht, identificeren we risico's en bevorderen we ons welzijn.
Dit alles verklaart waarom liefde zo belangrijk is voor de hersenen. Het is dat weefsel dat ervoor zorgt dat we ons veilig en gewaardeerd voelen in de sociale groep waaruit een koppel bestaat. Heb lief en word geliefd geeft rust en bestrijdt stress en angst. Als feiten zoals verraad, teleurstelling, een onverwachte of overeengekomen breuk veroorzaken altijd pijn.
Aan de andere kant is er ons emotionele geheugen. Wanneer we een emotionele band met iemand opbouwen, ontstaan er meerdere somatische kenmerken. Dit zijn ervaringen die de hersenen associëren met intense emotionele sensaties: kussen, strelingen, knuffels, geuren, gesprekken en momenten van medeplichtigheid... Dit alles vormt de afdruk van welzijn, geluk, de illusie van plezier enzovoort.
Deze zowel emotionele als somatische markers worden gecreëerd door zeer resistente neurocircuits. Met andere woorden, ze zullen er altijd blijven. Om deze reden is het soms voldoende dat we een geur ruiken of een specifieke plaats bezoeken, zodat op dat moment niet alleen de herinneringen maar ook de sensaties die we op een specifiek moment in het verleden hebben ervaren naar boven komen.
Er zijn liefdes die een deel van ons en onze geschiedenis vertegenwoordigen
Als het vergeten van een liefde onmogelijk is, is dat ook te wijten aan een meer dan duidelijk feit. Als we die relatie uit ons geheugen zouden kunnen wissen, zouden we ook onszelf uitwissen. Mensen bestaan niet alleen uit vlees en bloed, maar ook uit verhalen.
Onder de herinneringen waaraan gekoppeld is een liefde uit het verleden daarom wordt ook ons vroegere zelf gevonden. Een jongere en naïevere versie van onszelf die ons door iemand met ons allen liet dragen. De hersenen zullen er nooit voor kiezen om die versie van ons vroegere zelf te vergeten.
Dit doen zou betekenen dat we een stap terug doen in onze persoonlijke groei; want wat we ook hebben ervaren, gevoeld en zelfs geleden, heeft ons in staat gesteld te zijn wie we vandaag zijn. Het zou daarom zonde zijn om een komma of fragment van onze levensreis te missen. Ten goede of ten kwade, het is wie we zijn en het mooie is dat we de mogelijkheid hebben om betere verhalen te blijven schrijven, omdat liefde altijd de moeite waard is om te leven.
