In ons dagelijks leven worden we geroepen om honderden beslissingen te nemen, waarvan vele automatisch, terwijl we voor andere moeten nadenken. Hoewel emoties elk van deze beslissingen beïnvloeden, kunnen intense gevoelens er soms toe leiden dat we gedrag aannemen dat tegengesteld is aan onze waarden of interesses. Om dit te voorkomen je moet een expert op het gebied van emoties worden . Door kinderen vanaf jonge leeftijd te leren hun emoties onder controle te houden, zullen ze in het voordeel zijn.
Emoties geven ons de motivatie om te handelen emotie-experts .
Op deze manier zullen emoties het kind niet leiden; integendeel, door een oefening van zelfbeheersing zal hij de resulterende energie gebruiken om houdingen en gedragingen aan te nemen die consistent zijn met het waardensysteem dat hij aan het opbouwen is.
Hoe je van kinderen emotie-experts kunt maken
Eerste stap
De eerste stap die u moet nemen, is het kennen van de primaire emoties. Dit betekent dat u niet alleen moet weten wat ze zijn, maar ook hun functies moet kennen. De belangrijkste emoties die je moet kennen zijn woede droefheid vreugde, nieuwsgierigheid, verdriet, liefde en, in het geval van iets oudere kinderen, schaamte.
Sommigen wekken, net als woede, in ons het verlangen op om anderen te slaan, te beledigen of aan te vallen. Anderen, zoals opgewektheid, helpen ons opener, beschikbaarer en genereuzer te zijn.
Tweede stap
De tweede stap in deze klim om een expert op het gebied van emoties te worden, is het onderscheiden van de verschillende emoties. Ze kunnen herkennen in onszelf en in anderen. Zonder de vorige stap blijkt de volgende echter onmogelijk te voltooien.
Het is niet mogelijk om te herkennen wat je niet weet. Als we de gebaren, het uiterlijk en het gedrag kennen die door primaire emoties worden gegenereerd, zullen we ze snel kunnen herkennen. Om deze reden Het is essentieel dat kinderen leren de emoties die ze voelen bij naam te benoemen. We kunnen ze bijvoorbeeld helpen zich bewust te worden van hun emotionele toestand met zinnetjes als: je bent zo blij dat je geen moment stil kunt zitten of je hebt zin om je broer te slaan omdat je boos bent.
Derde stap
Deze stap bestaat uit het legitimeren van de emoties die kinderen voelen. Met andere woorden, je moet toegeven aan de emoties van de kleintjes en betrokken raken wanneer dat mogelijk is. Dat wil zeggen dat voordat we onze toevlucht nemen tot de gebruikelijke bewoordingen van omstandigheden, zoals niet huilen, er is niets bijzonders gebeurd of ik begrijp niet hoe zoiets je bang kan maken, we zinnen moeten uitspreken alsof het normaal is dat je je zo voelt. Ik begrijp dat het moeilijk kan zijn dat iedereen zich gefrustreerd voelt als hij ondanks zijn inspanningen niet krijgt wat hij wil.
Om kinderen kennis te laten maken met emoties we moeten proberen ons in hun schoenen te verplaatsen. Zijn empathisch het betekent dat je hun gevoelens accepteert en tegelijkertijd alternatieven biedt om ze te kanaliseren voorbij het verleidelijke en impulsieve gedrag waartoe ze leiden.
Vierde stap
Op dit punt is het kind er klaar voor om zijn emoties te leren reguleren. Deze kunnen niet worden gestopt, maar het is nog steeds mogelijk beheren het gedrag dat ze uitlokken en de interne dialoog die ze initiëren. Om in te grijpen op gedrag is het noodzakelijk onderscheid te maken tussen emotie en gedrag.
Emotie is wat we voelen, gedrag is wat we doen. Het voelen van woede rechtvaardigt niet dat we anderen pijn doen. Dat moeten we kinderen leren Tussen emoties en gedrag zit een geweten, dus achter ons gedrag schuilt altijd een beslissingsmarge. Het is precies in deze marge dat we moeten werken.
Altijd naar het voorbeeld van woede of woede, de oefeningen van ontspanning
Vijfde stap
Reflecteren is een mentale activiteit die ons menselijk maakt en het is essentieel om het in de praktijk te brengen om experts op het gebied van emoties te worden. Reflecteren op de emoties die we voelen, maar ook op de sensaties, gedachten en acties die daaruit voortvloeien, is de volgende stap.
Kinderen helpen even stil te staan en na te denken over wat er met hen gebeurt, is een goede manier om hen te helpen hun emoties beter te begrijpen en ermee om te leren gaan.
Zesde stap
Als we onze reis naar het bewustzijn van emoties voortzetten, komen we in botsing met het feit dat Soms zijn emoties niet adaptief. Als we bijvoorbeeld een studiebeurs krijgen, maar onze vriend kan ons geluk niet uiten, zal dit niet adaptief zijn.
Wat er gedaan moet worden is empathie gebruiken om de emoties van anderen te begrijpen en ons gedrag aan de situatie aan te passen. Het is om deze reden dat we kinderen de meest effectieve manieren moeten leren om met hun emoties om te gaan, vooral de onaangename.
Zevende stap
De laatste stap is het ontwikkelen van een geschiedenis van de gebeurtenissen. Dat wil zeggen we moeten een betekenis of een verklaring geven aan wat er gebeurt. Het is alsof je een verhaal vertelt. Als een klein meisje een nare droom heeft en huilend en schreeuwend wakker wordt, moet je haar vertellen dat ze een droom heeft gehad nachtmerrie en ze voelde zich bang, dus barstte ze in tranen uit. Op dit punt is het essentieel dat het kind begrijpt dat zijn nachtmerrie geen reden heeft om werkelijkheid te worden.
Het is niet eenvoudig om deze zeven stappen te zetten om van kinderen emotionele experts te maken. Je moet de tijd vinden, veel inlevingsvermogen hebben en vooral geduld. Door kinderen echter te leren hoe ze met hun emoties kunnen omgaan, garanderen we hen dat wel Wij reiken hen de nodige hulpmiddelen aan om conflicten te vermijden en te genieten van een betere toekomst in de toekomst emotionele gezondheid . Uiteindelijk leiden wij hen op tot experts in de sector.
