Ruzies tussen paren zijn onvermijdelijk, maar dit maakt ze niet draaglijker, vooral niet als de oorzaken altijd dezelfde zijn. Vervelend toch? Ben je het beu om om dezelfde redenen ruzie te maken met je partner? Is alles niet al heel duidelijk? Na al die keren dat je dat onderwerp ter sprake hebt gebracht...
Het goede nieuws is dat het mogelijk is een overeenkomst te bereiken die een duidelijke grens legt aan de enorme hoeveelheid tijd die we verspillen aan het discussiëren over een bepaalde kwestie. In de eerste plaats gaat het om het identificeren van de oorsprong van het probleem . Aan de andere kant maken we vaak geen ruzie over een specifiek onderwerp, maar raken we eerder betrokken bij algemene discussies. In dit geval moeten we een andere strategie implementeren die is gestructureerd rond de specifieke problemen die de confrontatie bij elk koppel aanwakkeren.
Net zoals communicatie het belangrijkste element van een relatie is, kunnen ruzies het meest destructieve element zijn.
-John Gray-in Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus –
Ruzie maken met je partner: een educatief model gebaseerd op relationele onenigheid
Een van de belangrijkste redenen waardoor veel paren voortdurend ruzie maken, is de onderwijsmodel geleerd van ouders; niet het argumenteren zelf, maar veeleer dat het niet mogelijk is om conflicten binnen koppels te beheersen. Als resultaat leren ze strategieën te gebruiken om de discussie in de loop van de tijd levend te houden. Eén van deze strategieën bestaat uit het hergebruiken van onderwerpen: ze steeds opnieuw herhalen met verschillende woorden, waardoor het gevoel ontstaat dat er altijd iets nieuws toe te voegen is.
Net zoals ouders elke keer dat ze hun hart wilden luchten met dezelfde argumenten doorgingen, doen hun kinderen dat met hun partner. In werkelijkheid wilt u de superioriteit van uw positie aantonen het perspectief van anderen niet begrijpen om tot een compromis te komen dat goed is voor beiden en dat dient om de harmonie te herstellen.
Met andere woorden, veel paren maken ruzie omdat ze een model hebben overgenomen dat gebaseerd is op relationele onenigheid. Dit model druist in tegen het idee dat het mogelijk is om a conflict productief. Uiteindelijk gaat er een heel duidelijke boodschap schuil: relatieproblemen zijn niet verenigbaar en de enige manier om eruit te komen en frustratie te overwinnen is door de ander meer te intimideren dan de ander ons intimideert. Er ontstaat dus een proces dat doorgaat totdat beiden door uitputting te vermoeid en overstuur zijn om te stoppen, waarbij ze vaak de redenen vergeten zijn waarom de discussie begon.
De oplossing ligt in de eerste plaats in het identificeren of dit stigma bestaat in onze discussies als koppel. Hergebruiken we dezelfde argumenten, discussie na discussie? Lijken onze argumenten op die van onze ouders? Weten we waarom we ruzie hebben? Laten we beginnen ruzies altijd vanuit dezelfde vragen en protesten? Reageren we automatisch op bepaalde situaties, zoals een veer, en beginnen we zonder remmen ruzie te maken?
Denk nu eens na over hoe de relatie van je ouders was. Gezond? Is het goed afgelopen? Waren ze een gelukkig stel? Als je niet wilt dat jou hetzelfde overkomt begin van koers te veranderen en te wennen aan het idee dat het mogelijk is om conflicten tussen koppels te beheersen. Het is mogelijk om te leven zonder de hele dag ruzie te maken met je partner door ervoor te zorgen dat de discussies uitmonden in een overeenkomst en niet in een wapenstilstand die slechts duurt totdat je weer op krachten komt en hetzelfde oude verhaal opnieuw begint zodra je energieniveau weer hoog is.
Het is mogelijk om tot overeenstemming te komen, maar je moet er echt in gaan geloven door het automatisme van je reacties te elimineren door je reacties te herprogrammeren op basis van de aanleidingen – die uiteraard moeten worden geïdentificeerd. In die zin moeten we dat doen cultiveren het idee dat de meeste verschillen in de relatie verenigbaar zijn.
-John Gray-in Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus-
Zelfbescherming wanneer u zich kwetsbaar voelt tegenover uw partner
Boos worden op anderen is ook een manier om onszelf te beschermen, vooral als we ons aangevallen en kwetsbaar voelen. Het is een reactie die voortkomt uit een gevoel van dreiging en die ons tot een tegenaanval brengt en probeert de strijd te winnen om te voorkomen dat we onszelf blootstellen.
Vaak misschien te veel wij zijn afhankelijk van de mening en evaluaties van onze partner. Als hij onze vaardigheden, onze intelligentie of onze deugden in twijfel trekt, voelen we dat die van ons zijn zelfvertrouwen ernstig wordt aangetast, met andere woorden: we voelen ons kwetsbaar. Daarom voelen we de behoefte om onszelf te verdedigen om het gevoel van kwetsbaarheid te neutraliseren.
Anderzijds als we onszelf op deze manier proberen te verdedigen, is het gemakkelijk om uiteindelijk de ander aan te vallen op die punten waar hij zich het meest kwetsbaar voelt Hem de schuld geven van onze problemen, zonder de pijn te meten die we met onze beschuldigingen kunnen veroorzaken. Wat voorheen angst was, kan nu een gevoel van macht en kracht worden dankzij de toename van adrenaline, die deze giftige houding op de lange termijn alleen maar verder aanwakkert.
In vergelijkbare omstandigheden, wanneer woede gemakkelijk aan de oppervlakte komt, hebben we de neiging om te vergeten naar onze partner te luisteren. Laten we niet vergeten dat we onszelf proberen te verdedigen. De oplossing is om onszelf te leren waarderen en de onze te versterken ego zonder anderen te beïnvloeden om ons pad van groei en persoonlijke verrijking te zoeken door onszelf onvoorwaardelijk te accepteren, met al onze zwakheden.
Vaak maken we ruzie omdat we de weerspiegeling van onze problemen in anderen zien. Maar als we onszelf kunnen accepteren en begripvol, meelevend en welwillend zijn om onszelf te vergeven, zullen we hem op dezelfde manier kunnen behandelen. De oplossing ligt ook in het zoeken naar een ander perspectief met empathie en begrip. Het onderkennen van de positie van anderen, ook al verschilt deze van die van jou, zal helpen om de woede te matigen de controle behouden .
Wat een verspilling zou het zijn, zei ik tegen mezelf, als we onze affaire zouden uitputten door te veel ruimte te laten voor slechte gevoelens: slechte gevoelens zijn onvermijdelijk, maar het belangrijkste is om ze een halt toe te roepen.
-Elena Ferrante binnen
Sommige verschillen tussen partners zijn onverenigbaar
Wanneer u met uw partner praat, komen er enkele meningsverschillen naar voren die vanwege de aard of ideologie eenvoudigweg niet mogelijk zijn om op te lossen. Deze onoplosbare discrepanties kunnen worden aangepast en zelfs geaccepteerd, maar dit maakt ze niet compatibel.
Omdat dergelijke afstanden zelfs met inspanning moeilijk te verkleinen zijn, zullen er waarschijnlijk problemen ontstaan. Zelfs als we op irrationele wijze weten waar de verschillen liggen, voelen we ons uiteindelijk bedreigd door dergelijke discrepanties. In feite kan ruzie maken met je partner om ideologische of persoonlijke redenen een techniek zijn zelfbevestiging en rebellie tegenover gevoelens van vervreemding.
De oplossing om deze onverenigbare verschillen, ongeacht hun aard, te overwinnen, is ze te identificeren en ze eenvoudigweg uit te sluiten van de discussie gesprek . Met andere woorden: we moeten ernaar streven deze onveranderlijke verschillen te waarderen en te respecteren. Het is noodzakelijk om je te concentreren op de punten waarover overeenstemming mogelijk is, zonder de ideeën van de partner of zijn manier van zijn te beschouwen als een bedreiging voor je eigen ideeën en manier van zijn.
