Waar is angst voor? Wetenschap antwoorden

Angst (of angst) is een van de zes belangrijkste emoties (vreugde, verdriet, walging, woede, angst, verrassing) beschreven door Charles Darwin in 1872, elk met zijn eigen gebaren: ogen open, trillende mond en een gevoel van verbijstering. Maar waar is angst voor?

Hoewel we deze emotie allemaal ons hele leven ervaren, is het voor velen niet duidelijk wat de functie ervan is – als die al bestaat – en welke boodschap deze aan ons wil overbrengen. Want wat zou er van ons worden als er geen angst bestond? Kunnen we ooit een leven leiden zonder deze emotie? Laten we het samen ontdekken!

Wat is angst?

Elke emotie heeft een doel. Woede helpt bij het identificeren van de grenzen die niet overschreden mogen worden de verrassing van het herkennen en ontdekken vreugde leidt tot het delen van afschuw, het afwijzen van verdriet, reflecteren en... wat is de zin van angst? Het helpt ons te beschermen tegen gevaar.

Angst als zodanig kan volgens het woordenboek worden gedefinieerd Treccani als een emotionele toestand bestaande uit een gevoel van onzekerheid, verwarring en angst. Dit woord komt uit het Latijn draad wat een vergelijkbare betekenis heeft en er verschillende termen aan verbonden zijn, zoals angst alert angst achterdocht vrees gevaar terreur horror sandwich fobie shock.

Het voelen van angst is dus een aangeboren biologische reactie die men geeft de mogelijkheid om bij gevaar een verdedigingsreactie te ontwikkelen.

Het is een genetische eigenschap die is gevormd door eeuwenlange evolutie en die ons dankzij een snelle en automatische reactie helpt ons te beschermen tegen bedreigende en potentieel gevaarlijke situaties of ons in staat stelt te overleven.

Het is een intens onaangenaam gevoel veroorzaakt door de perceptie van gevaar (reëel of denkbeeldig) dat zich bij alle dieren manifesteert.

Waar is angst voor?

Angst stelt ons in staat een adaptief schema te organiseren en vertegenwoordigt een overlevings- en verdedigingsmechanisme om snel en effectief op gevaarlijke situaties te reageren. Dat kunnen wij dus zeggen Angst is een normale en positieve emotie voor het voortbestaan ​​van niet alleen een individu maar ook van de soort.

Het kan als normaal worden beschouwd als de intensiteit ervan in verhouding staat tot de dreiging. Dat wil zeggen dat het object dat angst opwekt kenmerken heeft die het leven van de persoon kunnen bedreigen.

De relatie tussen hersenen en angst

De maximale uiting van angst is terreur maar op het gebied van pathologische angsten ziet de intensiteit van deze emotie geen verband met het gevaar dat mogelijk door het object wordt gegenereerd. Dit geldt bijvoorbeeld bij dierenfobieën die een paniekaanval veroorzaken in de aanwezigheid van een mus, een kikker of een hond. Er is ook angst als gevolg van spanning .

Aan de andere kant is deze emotie objectief en leidt deze ertoe dat we bepaald gedrag en een complexe fysiologische reactie ontwikkelen. Bij noodsituaties die levensbedreigend zijn, wordt er bijvoorbeeld één geactiveerd waarschuwingsreactie die bij alle dieren geprogrammeerd lijkt te zijn zelfs bij mensen. Dit fenomeen wordt de vecht- of vluchtreactie genoemd.

De cyclus begint met de perceptie van een stimulus via de zintuigen met gehoor- of zichtreiking de thalamus ; dit fungeert als een repeater en produceert een cognitieve evaluatie waarbij begrepen wordt of de stimulus een risico inhoudt of niet.

In geval van gevaar de amygdala en de hypothalamus-hypofyse-as die de bijnieren stimuleert en een sterke adrenalinestoot veroorzaakt wanneer hij met extreme situaties wordt geconfronteerd. Het doel is om het individu te mobiliseren, zodat hij een reactie krijgt waardoor hij de moeilijke situatie kan overwinnen.

Angst zet verschillende systemen op scherp

Angst activeert het cardiovasculaire systeem, waardoor de bloedvaten smaller worden. Als gevolg hiervan stijgt de bloeddruk en neemt de bloedtoevoer naar de ledematen af. Het overtollige bloed wordt naar de spieren geleid, waar het beschikbaar blijft voor vitale organen als zich een noodsituatie voordoet.

Mensen worden vaak bleek als gevolg van een verminderde bloedtoevoer naar de huid. Er ontstaan ​​rillingen en pilo-erectiereacties die de warmte vasthouden in aanwezigheid van vasoconstrictie. Deze afweerreacties kunnen aanleiding geven tot warme en koude schommelingen die vaak voorkomen bij extreme angst.

De ademhaling versnelt en wordt over het algemeen intenser om de zuurstof te leveren die nodig is voor een intensievere bloedcirculatie.

De hersenen krijgen meer zuurstof en dit stimuleert cognitieve processen en de sensorische functies waarmee u op uw hoede kunt blijven en snel kunt nadenken in noodsituaties. Maar niet alleen:

De lever komt vrij een grotere hoeveelheid glucose in de bloedbaanhet geven van energie aan verschillende spieren en belangrijke organen zoals de hersenen.

• De pupillen worden waarschijnlijk groter, zodat u duidelijk kunt zien wat er gebeurt.

• Het gehoor wordt scherper om gevaar te detecteren en de activiteit van het spijsverteringsstelsel wordt opgeschort, wat resulteert in een minder speekselstroom.

• In een paar minuten bereidt de afvoer van afvalstoffen en de onderbreking van de spijsverteringsprocessen het lichaam verder voor op geconcentreerde actie en activiteit, zodat de drang om te plassen, te ontlasten en zelfs te braken vaak wordt gevoeld.

Waar is angst voor? Bestrijd vlucht of verlamming

De vlucht- of vechtreactie is van cruciaal belang om te overleven ; Duizenden jaren geleden, toen mensen midden in de natuur leefden, slaagden degenen die snel reageerden op gevaar erin te overleven.

De mens in de rol van jager om zijn stam te voeden voelde zich voortdurend bedreigd door dieren, een toestand die de amygdala in training hield.

Ontsnappen is een manier om gevaar te vermijden, ook al is het onder ogen zien ervan een vorm van verdediging . Toch is de voorkamer van beide reacties verlamming. Dit is het cognitieve en neurofysiologische mechanisme dat we hebben beschreven als het moment van voorbereiding om een ​​actiestrategie te implementeren.

Verlamde stilte – actie die aan actie voorafgaat – verscherpt zicht en gehoor. We voelen hoe de hartslag versnelt, de ademhaling intenser wordt en de spieren zich spannen. We voelen een darmbeweging, een bevriezing van de bewegingen waarop we onze aandacht richten, we hebben catastrofale gedachten, we trillen en zweten.

Angst voelen is essentieel

Als een van de functies van angst het stimuleren van onmiddellijke en beslissende actie is hoe je aan gevaar kunt ontsnappen of het hoofd kunt bieden. De gezichtsuitdrukking die door angst wordt veroorzaakt, stelt je in staat om aan anderen de aanwezigheid van een onmiddellijke dreiging over te brengen. Dit aspect vergroot de overlevingskansen van onze medemensen.

Er is daarom geen reden om angst te ontkennen, gezien het belang ervan voor overleving. In zoverre dat het stelde ons in staat ons aan het leven aan te passen en ons tegen gevaren te verdedigen en om te overleven in extreme omstandigheden. En dit alles gedurende onze evolutie van primaten tot Een wijze man is wijs .