Niemand zou zelfmoord willen plegen en toch de meeste mensen die dit doen, worden gedreven door de overtuiging dat er geen andere aanvaardbare oplossing bestaat. Het is de laatste bestaande optie, de laatste poging om te ontsnappen aan een pijnlijk leven. Het is waarschijnlijk dat het macabere spel van de Blauwe Vinvis je perplex zal laten, maar één ding mag je het beste niet vergeten: tegenwoordig zijn er veel jonge mensen en tieners die in de oceanen van eenzaamheid van verdriet en kwetsbaarheid. Het zijn mensen die hulp nodig hebben.
Maylen was 13 jaar oud en woonde in een klein stadje in Colombia. Zijn leven was blijkbaar normaal en verschilde niet veel van dat van welke tiener dan ook van zijn leeftijd. Een paar dagen voordat ze zelfmoord pleegde door zichzelf met een riem op te hangen, had het kleine meisje haar moeder gevraagd of er blauwe vinvissen bestonden . Ze bestaan, maar er moeten er nog maar een paar over zijn. Ze zijn nu met uitsterven bedreigd, was het antwoord van mevrouw Villamizar, die zich niet kon voorstellen wat haar dochter in gedachten had.
Een van de belangrijkste taken van de adolescentie is het proberen een identiteit te verwerven, niet noodzakelijkerwijs de kennis van wie we zijn, maar eerder een verduidelijking van wat we zouden kunnen worden.
-Anoniem-
Maylen is niet de enige die zo ver is gegaan. Ongeveer 130 jongeren over de hele wereld hebben de 50 vernederende tests van dit spel voltooid. Een spel dat wordt gewonnen met een laatste zet die erin bestaat het eigen leven te nemen (als men dat niet doet). en dit is weer een misdaad de regels waarschuwen dat derden via het IP-adres van de gebruiker zijn vrienden en familie kunnen traceren en vermoorden).
Velen zullen zeggen dat de wereld van sociale netwerken, forums en vele andere groepen die zijn gebouwd op het immateriële netwerk van nieuwe technologieën talloze negatieve gevolgen heeft. Echter d achter dit alles kunnen we maar over één feit nadenken: of we het nu geloven of niet, de wereld zit vol met blauwe vinvissen. Schitterende en tegelijkertijd kwetsbare wezens die in atavistische universums leven die we misschien onbewust of misschien niet verwaarlozen: eenzaamheid, angst, onzekerheid, het gevoel tegen de muren te praten...
Het is tijd om een keuze te maken. Aan de tegenovergestelde pool roze walvis een prachtig initiatief geboren als reactie op dit spel dat de levens van tientallen jongeren wegneemt.
De blauwe vinvis probeert te ontsnappen aan een pijnlijk leven
Nieuwsgierig de naam van dit spel heeft weinig te maken met het prachtige dier waarnaar het verwijst. Blauwe vinvissen zijn de grootste dieren ter wereld, indrukwekkende zwemmers die met hoge snelheden door de oceaan kunnen reizen. Ze behoren ook tot de meest luidruchtige dieren die er bestaan, en kunnen geluiden en grommen uitzenden die tot meer dan 1500 kilometer verderop te horen zijn. Ze behoren misschien wel tot de meest fascinerende wezens in de natuurlijke wereld.
Onze blauwe vinvissen degenen die zwemmen op asfaltvloeren en in de wereld van sociaal netwerk in plaats daarvan zijn het stille wezens van het soort dat bijna onopgemerkt blijft. Ze kenmerken zich door een sterke psychologische kwetsbaarheid en het ontbreken van vaste referentiecijfers. Geconfronteerd met de herhaalde vraag hoe een jongere van 12, 13 of 18 jaar zoveel moeite kan doen om een spel te spelen dat hem ertoe aanzet vernederende en pijnlijke acties uit te voeren, is het noodzakelijk om rekening te houden met enkele aspecten die kunnen helpen dit fenomeen beter te begrijpen.
Waarom besluit een jongere om aan dit spel deel te nemen?
De Blauwe Walvis laat jongeren en kinderen hun eigen persoonlijkheid vinden in een wereld waarin ze zich onzichtbaar voelen waar ze zich vaak niet op hun gemak voelen, waar ze zich nergens mee geïdentificeerd voelen. Elke zelfbeschadiging, elke verontrustende test die wordt overwonnen, is een bereikt doel, een demonstratie van moed voor het onder ogen zien van pijn, angst, besluiteloosheid... Het zijn allemaal successen die met trots moeten worden gepubliceerd in een poging psychologische versterking en grotere motivatie te krijgen. Degene die nodig is om door te gaan.
Tegelijkertijd het idee om een dergelijk spel te starten, geeft hen het gevoel deel uit te maken van een project waaruit een verbintenis voortkomt. We mogen niet vergeten dat de adolescentie een periode van onderzoek is waarin i jong die geen vaste vriendengroep of familie hebben die als band en referentiepunt fungeert, moeten zichzelf op welke manier dan ook proberen te verdedigen tegen eenzaamheid ( vaak kiezen voor het minst geschikte).
De Blauwe Walvis bezorgt deze kinderen een hele reeks wrede avonturen. Uitdagingen waarmee in hun ogen proberen het gevoel van eigenwaarde terug te krijgen, zonder te beseffen dat je regelrecht in de sadistische en wrede grillen van de mensen achter je terecht bent gekomen.
De walvissen
Het is tijd om wakker te worden en ons iets te realiseren: er zeilt meer dan één blauwe vinvis om ons heen . Het is niet onze taak om ze bang te maken, niet om boos op ze te worden om wie ze zijn, omdat ze zich zo voelen of omdat ze geïntrigeerd zijn door dit spel. Want door ze te straffen, te veroordelen of voor de gek te houden, zullen de blauwe vinvissen zich van ons distantiëren. Het is onze taak om ze zorgvuldig uit te voeren intelligent zodat ze met onze hulp in roze walvissen zullen veranderen.
De adolescentie is een fase van wedergeboorte waarin de mens hogere en completere kenmerken verwerft.
-G. Stanley Hall-
Zoals de WHO uitlegt, lijdt ongeveer 4% van de bevolking aan een depressie en besluiten jaarlijks ruim 800.000 mensen zelfmoord te plegen. Voor hen is het de enige optie om het lijden te stoppen. Een groot deel van dit bevolkingssegment bestaat uit jongeren tussen de 13 en 25 jaar. Maar bovendien beoefenen ongeveer 16 miljoen mensen zelfbeschadiging, vooral onder tieners.
Er is behoefte aan een herziening van onze onderwijs- en onderwijsmethoden we hebben meer middelen nodig en ongetwijfeld meer initiatieven zoals die van de Roze Walvis gericht op het opbouwen van een houding
Preventie en toezicht
Aan de andere kant wordt in deze gevallen het werk van gezinnen van fundamenteel belang en moeten zij deze eenvoudige richtlijnen in gedachten houden:
-Ouders moeten blijk geven van volledige emotionele beschikbaarheid bij het luisteren naar hun kinderen.
-De huidige economische crisis ontneemt de leden van veel gezinnen de nodige tijd om zich aan hun kinderen te wijden. De weinige tijd die u ervoor beschikbaar heeft, moet echter van kwaliteit zijn; tijd om voldoende medeplichtigheid en nabijheid met de kleintjes op te bouwen.
-Kinderen moeten kansen en middelen aangeboden krijgen, zodat ze betekenisvolle relaties met hun leeftijdsgenoten kunnen opbouwen en tegelijkertijd isolatie kunnen vermijden.
-We moeten niet vergeten hoe belangrijk het is waarde te geven aan onze kinderen en hen positieve voorbeelden te geven zodat ze meegroeien een gevoel van eigenwaarde sterk.
-Last but not least is het noodzakelijk om veranderingen in de stemming of houding van onze adolescenten te identificeren en erop te reageren. Tegelijkertijd controleer regelmatig wat ze delen op sociale netwerken het is de sleutel tot het vermijden van situaties zoals die welke zich vandaag de dag niet zo ver van ons vandaan verspreiden.
