Joseph Mallord William Turner, ook bekend als JMW Turner, was een van de voorlopers van het Franse impressionisme. Zijn schilderijen, die tegenwoordig zeer gewaardeerd worden, vertegenwoordigen landschappen en natuurlijke taferelen
Jeugd en eerste stappen als kunstenaar
Op 10-jarige leeftijd ging hij buiten Londen in Middlesex wonen, waar hij naar de middelbare school ging. Hij verliet het echter al snel om op 14-jarige leeftijd student te worden aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten.
Tijdens zijn eerste jaren als kunstenaar wijdde de jonge Turner zich aan aquarellen . Een deel van zijn werken werd verkocht aan klanten van zijn vader, die kapper was.
Zelfs als tiener hield Turner ervan om te reizen en nieuwe landen te bezoeken in plaats van in zijn geboortestad te blijven. Vanaf dit moment zijn liefde voor landschappen en natuurlijke omgevingen begon zich te manifesteren . Maar zijn techniek was nog onvolwassen en leek sterk op die van andere Engelse schilders uit die tijd.
Vlak voordat hij in 1794 twintig werd, ontdekte William Turner de werken van Schotse schilders zoals Johannes Robert Cozens . Deze ontdekking helpt hem zijn visie op landschapsschilderkunst te verbreden en meer fantasierijke werken te produceren. Hij bleek al snel een uitzonderlijk kunstenaar te zijn, zozeer zelfs dat hij op 21-jarige leeftijd exposeerde op de Koninklijke Academie, een eer die aan weinigen was voorbehouden.
Ondanks zijn verfijnde kunst was Turner nooit een man met elegante manieren en burgerlijke smaak. De typische eigenschappen van de bewoners van de armste Londense wijken heeft hij altijd behouden en hij hield er niet van om de kleding te dragen die destijds geschikt werd geacht voor een man van zijn sociale klasse.
Bovendien liet hij bij vele gelegenheden zien dat hij een man was met bruuske en onbeschofte manieren. Hoewel critici zijn werk toejuichten, bespotten hedendaagse kunstenaars hem vanwege het zijne stotteren .
Volwassenheid: tussen gesluierde luchten en wazige contouren
Al in de vroege werken van William Turner, rond 1805, is de oorspronkelijke manier waarop de schilder landschappen weergeeft waar te nemen. Met name de nadruk op helderheid, sfeer en die dramatische en zeer romantische manier van weergeven van scènes.
De grenzen tussen hemel en aarde in zijn landschappen vervagen steeds meer en topografie wordt opgeofferd om plaats te maken voor kleur. Lichteffecten zijn de onbetwiste protagonisten van zijn werken.
In 1815 barstte de grote Tambora-vulkaan uit in Indonesië en de vulkanische as ervan beïnvloedde het hele noordelijke halfrond van de planeet. Minstens drie jaar lang leek de lucht altijd bewolkt en waren de zonsondergangen helderder. Volgens onderzoek uitgevoerd door de Academie van Athene is het mogelijk dat i kleuren in de lucht van Turners werken zijn te wijten aan het hoge percentage vulkanische as dat destijds in de atmosfeer aanwezig was.
Hoewel hij een groot aantal afbeeldingen schilderde, was William Turner ook een fervent lezer van boeken, vooral de werken van Lord Byron en William Shakespeare. Tussen 1815 en 1820 reisde hij door Europa en bezocht de grote kunsthoofdsteden. Zijn verblijf in Italië markeerde duidelijk zijn stijl en zijn picturale techniek. Na een bezoek aan Rome werd de kleur in Turners werken zuiverder en helderder.
Turner heeft altijd laten zien dat hij beweging en actie verkiest boven een sedentaire levensstijl . Om deze reden reisde hij zijn hele leven vooral door Engeland en Schotland om prachtige landschappen te vinden. Na de dood van zijn vader in 1829 bleef Turner liever dichtbij de Engelse kusten met hun mistige kleuren, wind en tuinen.
Ouderdom en dood door William Turner
Tijdens zijn laatste jaren werd Turner rijker, beroemder en norser dan ooit. Steeds meer teruggetrokken en gefocust schilderen als vorm van expressie brengt het niet veel vriendschappen voort.
In 1846 woonde hij met een weduwe in een klein huis aan een rivier in Chelsea, maar stopte niet met reizen. Na vele jaren in het land keerde Turner terug om Europa te verkennen. In de laatste 15 jaar van zijn leven maakte hij ongeveer 19.000 tekeningen en schilderijen.
William Turner stierf in Chelsea in 1851 en hij schonk al zijn werken aan de Engelse National Gallery . Zijn werken zijn door de jaren heen bewaard gebleven dankzij de inspanningen van de Tate Gallery in Londen.
De evolutie van kleuren en licht in de schilderijen van Turner heeft ertoe geleid dat sommige onderzoekers de hypothese naar voren hebben gebracht waar de schilder last van had dementie . Deskundigen geven aan dat de abstractie van zijn schilderijen via de psychologie kan worden geïnterpreteerd . Maar de kleuren en het zwakke licht kunnen eenvoudigweg duiden op een gezichtsstoornis.
JMW Turner was een pionier in de studie van licht, kleur en sfeer. Zijn werken waren een bron van inspiratie voor veel Franse impressionisten. In tegenstelling tot laatstgenoemde was Turner echter altijd van mening dat het de plicht van de kunst was om onderwerpen van narratief belang op het doek te zetten. Zijn landschappen zijn daarom historische en literaire mythologische verhalen.
