Glutamaat is een van de belangrijkste neurotransmitters in ons zenuwstelsel. Het fungeert als een authentieke brandstof voor 80% van onze synapsen. Het grijpt in bij de vorming van herinneringen, bij het beheer van de aandacht en bij de regulering van emoties. Het grijpt ook in bij cruciale processen zoals neuroplasticiteit, leren en bewegen.
Veel van onze lezers zijn waarschijnlijk beter bekend met glutamaat als protagonist van de voedingsindustrie (mononatriumglutamaat) dan met het essentiële bestanddeel dat de communicatie tussen onze zenuwcellen bevordert. Het is daarom noodzakelijk onderscheid te maken tussen glutamaat in de voeding of glutamaat in de vorm van zout dat als conserveermiddel voor levensmiddelen wordt gebruikt, of om de smaak van het aminozuur dat in de voeding wordt gesynthetiseerd te versterken. centraal zenuwstelsel beginnend met glutamine in zowel presynaptische neuronen als gliacellen.
Onder normale omstandigheden glutamaat (endogeen) is een van de meest voorkomende aminozuren in ons lichaam . We produceren het dankzij de eiwitten die we consumeren en het is de belangrijkste prikkelende neurotransmitter. Zoals neurowetenschappers ons uitleggen, is het een element waarvan het hoofddoel is om energie aan de hersenen te geven.
Aan de andere kant moet met betrekking tot exogeen glutamaat worden gezegd dat het idee dat het gevaarlijk kan zijn voor de gezondheid van onze hersenen zeer wijdverbreid is. Dat blijkt uit een onderzoek uitgevoerd door het Voedingscentrum van de Faculteit Geneeskunde van de Universiteit van Pittsburgh en gepubliceerd op l Het tijdschrift voor voeding Er is geen duidelijk bewijs van neurologische schade na de consumptie van glutamaat via de voeding. Maar laten we hieronder meer details bekijken.
Glutamaat is een aminozuur waarvan de rol in het centrale zenuwstelsel fundamenteel is: het bevordert en maakt de communicatie tussen zenuwcellen vloeiender.
Glutamaat: een aminozuur met verschillende functies
Dit aminozuur is de bemiddelaar van gezonde hersenen. Wij zijn het niet die het zeggen, maar eerder een interessante studie uitgevoerd door het Instituut voor Medische Basiswetenschappen van de Universiteit van Oslo. De afgelopen jaren zijn er nieuwe en fascinerende ontdekkingen gedaan over dit aminozuur dat betrokken is bij meerdere metabolische functies. Laten we dus de belangrijkste functies bekijken.
Belangrijkste bemiddelaar van excitatiesignalen
Het centrale zenuwstelsel (CZS) bestaat uit neuronen en gliacellen (de meest voorkomende). Dankzij de synaptische verbindingen die ertussen tot stand zijn gebracht, kunnen we basisfuncties uitvoeren zoals cognitieve, sensorische, motorische processen, enz. In dit complexe proces is het glutamaat dat fungeert als een chemische boodschapper (neurotransmitter) tussen cellen en neuronen na een elektrische stimulus.
Bijgevolg en juist omdat glutamaat de belangrijkste bemiddelaar is van opwindingssignalen het is noodzakelijk dat de concentraties ervan altijd voldoende zijn om de bovengenoemde functie te kunnen vervullen. Een tekort zou een dergelijke communicatie bemoeilijken (we zouden als het ware geen energie hebben). Aan de andere kant zou een teveel een zeer schadelijk effect hebben op onze hersenen. Het zou het begin van ischemie bevorderen cerebrovasculaire accidenten hypoxie epileptische aanvallen...
Glutamaat bevordert onze hersenontwikkeling
Glutamaat is net zo belangrijk voor de hersenontwikkeling van de foetus als voor de neuroplasticiteit tijdens de ontwikkeling in de kindertijd en jeugd, maar ook op volwassen leeftijd. Dankzij dit aminozuur vindt neuronale differentiatie plaats, migratie en het creëren van nieuwe verbindingen en in wezen de goede gezondheidstoestand van de hersenen.
Het is ook bekend dat dit gebeurt bij echt ernstige aandoeningen, zoals in het geval van de ziekte van Huntington Ziekte van Parkinson en de ziekte van Alzheimer draagt glutamaat bij aan celdood. De verandering van de concentraties en functies ervan kan ook een reeks chronische neurodegeneratieve ziekten veroorzaken.
Glutamaat- en glucosemetabolisme
Onderzoek uitgevoerd door de Faculteit der Geneeskunde van Kobe University (Japan) en gepubliceerd in het tijdschrift Celrapporten leidde tot een belangrijke ontdekking. Het lijkt erop dat glutamaat is direct geassocieerd met de pancreas en reguleert de activiteit van bètacellen van de pancreas met als doel de insulineproductie te bevorderen.
Het belang van dit aminozuur dat ons energie geeft en vooral de hersenfuncties optimaliseert, wordt opnieuw onthuld. Houd er rekening mee dat de hersenen geen energie uit lipiden kunnen halen en daarom glucose nodig hebben om hun belangrijkste functies uit te voeren. Deze behoefte wordt vervuld door deze belangrijke neurotransmitter glutamaat.
Neurotoxiciteit van glutamaat
Zoals we hebben uitgelegd We hebben geen bewijsmateriaal beschikbaar ter ondersteuning van het idee dat de consumptie van mononatriumglutamaat verantwoordelijk is voor neuronale veranderingen. Een zekere controle over het verbruik mag echter niet over het hoofd worden gezien. Aan de andere kant zal een uitgebalanceerd dieet de kans op schade veroorzaakt door de consumptie ervan verkleinen.
Neurotoxiciteit geassocieerd met glutamaat is niet altijd te wijten aan exogene factoren. De belangrijkste oorzaak zou in verschillende pathologische omstandigheden liggen in veranderingen van de ionotrope receptoren bij soms genetische of nog onbekende problemen die de hyperexciteerbaarheid activeren die gepaard gaat met glutamaat, neurotoxiciteit en de daaruit voortvloeiende neuronale dood .
Conclusies
We weten dat een teveel aan dit aminozuur de reeds gemelde ischemie, problemen met de hersenontwikkeling van de foetus, geheugenproblemen, epilepsie, spierpijn, enz. kan veroorzaken. het moet gezegd worden dat er verschillende interventiemethoden zijn en dat we medicijnen hebben die bemiddelen bij de regulering van glutamaatconcentraties.
Tot op heden bestudeert de wetenschap nog steeds deze prikkelende neurotransmitter die bijna elke functie van onze hersenen bevordert.
