Aanvang is een Amerikaanse sciencefictionfilm uit 2010, geschreven, geproduceerd en geregisseerd door de Brit Christopher Nolan bekend om het omgaan met verschillende psychische stoornissen in zijn films. In Aanvang we dompelen ons onder in de wereld van onbewuste dromen en hallucinaties veroorzaakt door trauma. De film werd goed ontvangen door het publiek en veroorzaakte vanwege het einde talloze debatten.
Dom Cobb ( Leonardo DiCaprio ) is een droomspecialist die ideeën uit de dromen van anderen kan halen . Het gaat niet om het betreden van de droom van iemand anders, maar om het genereren van een gedeelde droom en het uitvoeren van een plan daarin. Voor dit doel zijn veel mensen nodig: in de eerste plaats de dromer; dan de architect die de taak heeft de droom te ontwerpen; en ten slotte het individu van wie we informatie willen extraheren via zijn onderbewustzijn.
Binnen de droom we vinden ook andere mensen die niets meer zijn dan projecties van het onderbewustzijn van het individu waartoe we toegang willen hebben. Deze projecties zullen zichzelf proberen te verdedigen tegen de veranderingen die zij waarnemen, tot het punt waarop zij zeer gewelddadig kunnen worden in de vorm van individuen die getraind zijn om te voorkomen dat anderen hun geest binnendringen. Christopher Nolan laat zich niet inspireren door een bepaalde theorie, hij volgt geen enkele onderzoekslijn, maar haalt inspiratie uit elementen van verschillende theorieën en vestigt zijn eigen droomlogica .
Naast het extraheren van ideeën uit iemands onderbewustzijn, kan Dom Cobb een nieuw idee implanteren, een proces dat bekend staat als inception; deze praktijk is echter veel riskanter en de gevolgen ervan kunnen tot waanzin of obsessie leiden. Om de procedure te voltooien moet men door drie verschillende niveaus van de droom gaan en moet het individu geloven dat dit idee uit hemzelf is voortgekomen zonder ooit te vermoeden dat het was geïmplanteerd.
De film presenteert deze dromen als iets geprefabriceerd en vals. In Aanvang de aard van de droom wordt niet onderzocht, maar dromen worden met een doel geproduceerd. Dom Cobb en zijn metgezellen zullen een idee in de geest van de erfgenaam van een zakenimperium moeten planten om zijn belangrijkste concurrent te helpen. Met de stijl van een thriller Aanvang betreedt de wereld van dromen en dompelt ons onder in een actievol plot .
De structuur van dromen in Aanvang
Aanvang het laat ons reizen langs dromen die door meerdere mensen zijn veroorzaakt en gedeeld om iets te bereiken. Er zijn drie manieren om uit deze dromen te komen : het einde van de droom die tot ontwaken leidt; de dood in de droom, niet in de realiteit die je wakker zal maken; voetbal of dat moment waarop we voelen dat we vallen en daardoor wakker worden. In Aanvang de kicks worden gesynchroniseerd en begeleid door het nummer Nee, ik heb nergens spijt van .
In de film zijn er verschillende slaapniveaus in elkaar. Om de inceptie uit te voeren, moet je door drie verschillende droomruimtes gaan doorgrond het onderbewustzijn van het individu en implanteer het idee. Om deze niveaus te bereiken wordt een sterk kalmerend middel gebruikt dat een zeer diepe slaap teweegbrengt; in deze slaapniveaus zal de dood hen niet doen ontwaken, maar hen naar een droomruimte leiden die bekend staat als het voorgeborchte.
In het ongewisse verstrijkt de tijd heel langzaam, zozeer zelfs dat het oneindig lijkt . Als we dromen ervaren we alles wat er gebeurt als echt. In de film zien we dat de pijn het zit in de geest en dat alle sensaties die in de droom worden ervaren als echt worden waargenomen. Als je gewond raakt in een droom, zal de pijn reëel zijn; en als je een oneindig leven leidt, zal de perceptie ervan reëel zijn.
Individuen zullen moeten voorkomen dat ze in hun slaap sterven, want zelfs als het geen echte dood is, zullen ze naar een nieuw slaapniveau gaan waarin ze zullen geloven dat ze een heel leven zullen leiden. . De structuur van dromen die wordt gepresenteerd Aanvang het is vergelijkbaar met een matryoshka: hoe interner het niveau van de droom, hoe langer de tijdsduur. In realtime gaan er tien uur voorbij, maar in droomtijd gaat er een week voorbij in het eerste niveau, zes maanden in het tweede en tien jaar in het derde niveau. De structuur van deze dromen wordt beïnvloed door de theorieën van Lacan en zelfs door Saussure die een taalkundige structuur voorstelde waarin dromen als ondergeschikte zinnen zijn of de een in de ander.
Cobb en zijn team gebruiken een totem om niet gek te worden en altijd te kunnen begrijpen wanneer ze zich in een droom of in werkelijkheid bevinden. Ieder van hen heeft een persoonlijk en niet-overdraagbaar object waarvan ze alle kenmerken, het gewicht, de consistentie en de kleur kennen. In dromen kunnen deze totems veranderingen ondergaan, bijvoorbeeld in hun gewicht, de manier waarop ze op de grond vallen, enz. Alleen de eigenaar moet al zijn kenmerken kennen om niet misleid te worden en altijd weten in welke staat hij zich bevindt.
De projectie van trauma's in Aanvang
Het woord trauma komt uit het Grieks en betekent wond. Daarom associëren we trauma’s met emotionele wonden die het individu hebben getekend ; ook in het Duits droom betekent droom. Freud was een van de eersten die onderzocht hoe trauma's in het onbewuste worden weergegeven.
Volgens wat Freud beweert, zouden trauma's een symbolische representatie hebben in het onbewuste; met andere woorden, ze moeten worden geïnterpreteerd. In de film van Nolan verdedigt het onbewuste zich echter tegen mogelijke indringers, maar het is niet een plek waar trauma's worden vermomd, maar waar de ideeën van het individu worden beschermd en projecties de indringers aanvallen. Om dieper in de film te duiken is het helaas nodig om iets meer te doen spoiler dus als je het nog niet hebt gezien, raden we je aan niet verder te lezen.
Projecties worden vaak geassocieerd met bekende mensen. In het geval van Cobb verschijnt zijn overleden vrouw voortdurend in dromen en probeert hij zijn plannen te saboteren . Deze projectie is niet alleen het beeld dat de hoofdpersoon van zijn vrouw heeft, maar de weerspiegeling van een deel van hemzelf. Cobb heeft gemengde gevoelens over de dood van zijn vrouw en voelt zich schuldig, verdrietig en gefrustreerd... wat hij in het echte leven kan verbergen, maar niet in zijn onbewuste; het is dus niet verrassend dat zijn vrouw zelfs in geprefabriceerde dromen verschijnt.
In deze zin Nolan benadert de Jungiaanse stroming door ons te laten zien dat de projecties van het onbewuste een component van het zelf hebben . Cobb ziet niet alleen zijn vrouw, maar ook zijn eigen schuldgevoel voor haar dood. Het komt dichtbij Jung ook in het idee van labyrinten, aangezien de structuur of het ontwerp van de droom dicht bij die van een labyrint moet liggen.
Nolan put uit verschillende theorieën, vestigt zijn opvatting van dromen en drukt deze uit Aanvang .
Jij creëert de droomwereld, wij brengen het onderwerp in die droom en hij vult deze met zijn onderbewustzijn.
-Aanvang-
