José Ortega y Gasset, 'regenerationistische' filosoof

José Ortega y Gasset was een van de grootste Spaanse filosofen. Docent intellectueel essayist journalist journalist... Zijn liberale en innovatieve visie bevat de essentie van perspectivisme en vitale rede. Hij nam deel aan de twintigste-eeuwse beweging en de generatie van '14 waartoe ook figuren als Pablo Picasso en Juan Ramón Jiménez behoorden.

Zijn meest representatieve essays zoals De opstand van de massa De ontmenselijking van de kunst en het ongewervelde Spanje ze beschrijven een belangrijke pagina in de Spaanse geschiedenis en de sociale en intellectuele situatie waarin Europa zich halverwege de 20e eeuw bevond. Het werk van Ortega y Gasset reflecteert als geen ander de uitbarsting van de bevrijde massa die besloot de elite op te geven om zich via kunst uit te drukken burgerwaarden en een liberale filosofie.

Het leven is ons gegeven, maar het is ons niet kant-en-klaar gegeven.

– José Ortega en Gasset –

Dat mogen wij niet vergeten deze bekende Spaanse filosoof drukte zich uit in een zeer complexe context : de opkomst van het communisme dat botste met verschillende vormen van fascisme, het vakbondsisme met het nationalisme en met de volksklasse. Diezelfde klasse begon voet aan de grond te krijgen via culturele bewegingen en ook via het consumentisme.

Ik ben ik en mijn omstandigheid en als ik dit niet red, red ik mezelf ook niet. Deze zin van Ortega y Gasset suggereert een ruimte waarin de mens, hoewel hij niet in staat is alle omstandigheden van zijn leven te beheersen, verantwoordelijk is voor zichzelf en verandering kan bewerkstelligen.

José Ortega y Gasset liberale filosoof

José Ortega y Gasset werd in 1883 geboren in een rijke familie in Madrid . Moeder Dolores Gasset was de dochter van de oprichter van de krant De onpartijdige waarin zijn vader José Ortega Munilla als regisseur werkte. In het Ortega y Gasset-huis ademde je filosofie, intellectualisme, journalistiek en politiek.

Het persoonlijke pad van José Ortega y Gasset werd gemarkeerd. Hij studeerde literatuur en filosofie tussen Bilbao en Berlijn en na zijn afstuderen begon hij psychologie en ethiek te doceren tot 1910, toen hij hoogleraar metafysica werd aan de Universiteit van Madrid.

Vanaf 1920 nam zijn carrière een onverwachte wending . Hij stichtte de Westers tijdschrift een culturele en liberale publicatie die tot doel had de meest innovatieve, open maar zeer geselecteerde intellectuele stromingen naar Spanje te brengen. Later zouden de vertalingen van nieuwe filosofische stromingen zoals die van Edmund Husserl verschijnen Bertrand Russell .

Ortega's doel was even verheven als concreet: hij wilde de sfeer van vernieuwing die al in Europa werd ingeademd naar Spanje brengen. Hij wilde dat het volk wakker zou worden en in opstand zou komen tegen het conservatisme.

Het leven is een reeks botsingen met de toekomst: het is niet de som van wat we zijn geweest, maar van wat we willen zijn.

– Ortega en Gasset –

Het politieke scenario

Ortega y Gasset werd tijdens de verkiezingen tot plaatsvervanger gekozen Tweede Republiek . Samen met Marañón en Pérez de Ayala richtte hij de Agrupación al Servicio de la República (Groep in dienst van de Republiek) op. Hij bekleedde die positie met groot enthousiasme totdat hij zich op gespannen voet begon te voelen met de richting die de Republiek insloeg.

Alles veranderde in 1936 met de burgeroorlog. Op dat moment had hij geen andere keuze dan in ballingschap te leven. Hij bracht bijna 10 jaar door tussen Frankrijk, Nederland, Argentinië en Portugal.

Door zijn terugkeer in 1945 ontmoette hij veel gelijkgestemde intellectuelen met wie hij bleef samenwerken. In 1948 richtte hij samen met Julián Marías het Instituut voor Humanistische Studies op.

Vanaf dat moment dook zijn naam weer op in het Spaanse culturele panorama. Hij was hoogleraar filosofie, auteur van essays en liberale werken en journalist.

Tegelijkertijd José Ortega y Gasset was een figuur van onmiskenbaar belang die de generatie van '27 . Zijn invloed als regeneratieve intellectueel, zijn ideologie en zijn filosofische principes overstegen de grenzen en bereikten niet alleen Europa maar ook Latijns-Amerika. Hij stierf in 1955 in zijn huis in Madrid op 72-jarige leeftijd.

Het meesterwerk van José Ortega y Gasset: De rebellie van de massa

José Ortega y Gasset was verbonden met drie fundamentele stromingen . De eerste was de twintigste-eeuwse beweging van culturele vernieuwing. De tweede was het perspectivisme-concept dat werd aangenomen Nietzsche : er is niet slechts één waarheid, iedereen heeft zijn eigen visie op de werkelijkheid.

De derde stroming werd vertegenwoordigd door een idee dat door Ortega zelf was ontwikkeld. Het was vitalisme gebaseerd op de onvermijdelijke onderlinge relatie tussen de persoon en zijn realiteit. Deze pijlers ondersteunen een van zijn meest representatieve werken De rebellie van de massa (1930).

Het gevaar van een gemeenschap die niet nadenkt

Op elke pagina van het essay De rebellie van de massa het einde van het conservatisme breekt aan en het begin van iets nieuws dat niet altijd zo positief is als we misschien denken. In deze regeneratie van het moderne leven ontstaan ​​er ook uitdagingen die de mens, deze moderne en ogenschijnlijk bevrijde burger, moet begrijpen.

Het concept massa heeft niets te maken met de term die marxisten gebruiken. reden .

• Deze massa’s maakten al hun opwachting in de nieuwe democratieën van die tijd. Zelfs als we het autoritarisme achter ons laten, ontstaan ​​er dus nieuwe gevaren. In zijn essay verwijst Ortega y Gasset naar de vandalismedaden die eind jaren dertig in Frankrijk plaatsvonden. Duizenden jongeren gingen de straat op, staken auto's in brand en ventileerden hun auto's woede geleid of gemanipuleerd door aanstichters van de massa.

Een zeer actuele erfenis

De rebellie van de massa het is een fundamenteel essay van de Spaanse filosoof waaruit we veel ideeën kunnen putten die nog steeds geldig zijn. Ze komen zeer actueel en nodigen ons uit om na te denken: als we ons gedragen als groepen volgelingen, wordt de democratie zelf bedreigd.

We kunnen niet ontsnappen aan de historische en sociale context, maar we moeten afstand nemen van de massa die op haar gevoel denkt. We moeten optreden als individuen die altijd verantwoordelijk zijn en alert zijn op degenen die vrijheden durven te verbieden.