Kwaadaardig narcisme volgens Erich Fromm

De term kwaadaardig narcisme werd in 1964 bedacht door Erich Fromm . Het beschrijft een toestand waarin de persoon wordt gekenmerkt door hoogdravend, asociaal en vijandig gedrag. De belangrijkste eigenschap is het ontmenselijken van elk scenario waarin men zich bevindt, of het nu gaat om familie of werk. Het gebrek aan empathie en het typische machiavellisme kunnen ongetwijfeld enorme rampen veroorzaken.

Als we het tegenwoordig hebben over een narcistische persoonlijkheid, komt er meteen een vrij algemeen beeld in ons op. Het klassieke oppervlakkige personage dat voortdurend selfies maakt of de vriendin die zichzelf altijd voorrang geeft met uitsluiting van anderen. Kwaadaardig narcisme gaat echter veel verder. In dit geval hebben we te maken met een aandoening waarbij verschillende subtypes kunnen voorkomen.

Erich Fromm sprak met ons over wat voor hem de essentie van het kwaad was . Als getuige van de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog schetste deze psychoanalyticus, sociaal psycholoog en humanistische filosoof van Duits-joodse afkomst de basis van wat naar zijn mening misschien wel de ernstigste pathologie van allemaal zou kunnen vertegenwoordigen. Degene waarin men in staat is gewelddadige handelingen te plegen.

Opgemerkt moet worden dat de vakgebieden van de neurowetenschappen en de psychologie momenteel veel gevarieerder definities bieden in pogingen om het kwaad te begrijpen of te verklaren. Fromm was zeker een pionier in het proberen mensen te laten begrijpen dat narcisme de kiem is van veel gedrag dat schadelijk is voor de mensheid. Vanuit klinisch oogpunt is het ongetwijfeld interessant om zijn theorie hierover te ontdekken kwaadaardig narcisme .

De mens is het enige dier wiens bestaan ​​een probleem is dat hij moet oplossen.

-Erich Fromm-

Kenmerken van kwaadaardig narcisme

Er is een eerste aspect waarmee rekening moet worden gehouden. Volgens wat in één werd vermeld studie van de Universiteit van Michigan onder leiding van Dr. Goldner-Vukov Kwaadaardig narcisme is een zeer ernstige aandoening . Desondanks werd er decennia lang geen aandacht aan besteed in de psychiatrische literatuur en onderzoek.

Volgens dit werk uit 2010 is het een persoonlijkheidsstoornis met verwoestende gevolgen op zowel gezins- als sociaal niveau. De afgelopen jaren hebben we deze term vaak horen gebruiken in verband met gedrag op het politieke toneel.

John Gartner, een psychotherapeut in het Johns Hopkins Hospital in Baltimore, bekend vanwege het schrijven van biografieën van beroemde politici, zei bijvoorbeeld iets verrassends. Naar zijn mening Donald Trump zou deze stoornis presenteren . Hij stelt ook zonder enige twijfel dat deze aandoening niet behandelbaar is. Het is onomkeerbaar.

Laten we eens kijken wat de kenmerken van deze aandoening zijn.

Extreem narcisme en asociaal gedrag

Narcistische persoonlijkheidsstoornis is een persoonlijkheidsstoornis van groep B uit de DSM-5 ( Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen) . Nou ja, zoals psychologie en psychiatrie leren geen enkel persoonlijkheidsprofiel of stoornis past netjes in slechts één categorie.

Kenmerken van andere stoornissen verschijnen doorgaans ook. Kwaadaardig narcisme is daarom de combinatie van een meer uitgesproken narcisme met antisociaal gedrag dat heel gebruikelijk is bij psychopathie . De meest voorkomende kenmerken zijn de volgende:

Gekenmerkte grandeur .
• Gebrek aan empathie.
Gebrek aan spijt.
• Impulsiviteit.
• Minachting voor de rechten van anderen.
Neiging tot bedrog en destructief gedrag.

Kwaadaardig narcisme heeft geen externe feedback of aandacht nodig

Een van de karakteristieke symptomen van de narcist is de behoefte om altijd in het middelpunt van de belangstelling te staan. Laag zelfbeeld eisen Dit persoonlijkheidstype beschouwt hun superioriteit en grootsheid als vanzelfsprekend . Hij twijfelt er niet aan en wil gewoon de top bereiken, waar hij ook is.

Erich Fromm beschreef deze personen als volgt: ze voelen zich krachtig vanwege de kwaliteiten waarvan ze denken dat ze die bij de geboorte hebben meegekregen. Ik ben ouder en superieur dan jij, dus ik heb niets te bewijzen. Ik hoef met niemand om te gaan of moeite te doen. Door mijn beeld van grootsheid vast te houden, distantieer ik mij steeds verder van de werkelijkheid .

Paranoïde denken en sadisme

De in Oostenrijk geboren Amerikaanse psychoanalyticus-psychiater Otto Kernberg bestudeerde ook kwaadaardig narcisme . Volgens hem wordt dit profiel gedefinieerd door de volgende kenmerken:

Paranoïde denken. Kwaadaardige narcisten hebben vaak de neiging te denken dat mensen tegen hen samenzweren. Hun dubbele denken organiseert de wereld tussen degenen die hen steunen en degenen die zich tegen hen verzetten. Ze vertrouwen degenen niet die anders zijn, degenen die hen tegenspreken of degenen die niet passen in hun rigide visie op de werkelijkheid.

Sadisme. Dit profiel aarzelt niet om gebruik te maken van de wreedheid van de minachting van de bijtende kritiek op afhandeling en vernedering. Het meest verrassende eraan ligt niet alleen in het gedrag zelf, maar ook in het feit dat ze deze handelingen vaak graag uitvoeren.

Kwaadaardige narcisten hebben alleen gunstige omstandigheden nodig om tirannen te worden

In het licht van dit alles De vraag die bij mij opkomt is: zijn kwaadaardige narcisten echt gevaarlijk? Het antwoord is luid en duidelijk: ja. Heb een ouder een partner, manager of zelfs een collega met dit profiel kan grote schade aanrichten.

Onlangs trok een groep Amerikaanse psychologen en psychiaters bijvoorbeeld de mentale stabiliteit van de president van de Verenigde Staten in twijfel. De term kwaadaardig narcisme werd opnieuw op tafel gelegd om na te denken over het gevaar dat dit zou kunnen opleveren. Voor velen is Trump niemand minder dan de meest productieve cyberpester in de geschiedenis. Zijn tweets bewijzen het.

Deskundigen wijzen er echter op Kwaadaardig narcisme heeft alleen gunstige omstandigheden nodig om de authentieke innerlijke tiran naar boven te laten komen . Een aspect dat we ongetwijfeld ook herkennen bij Kim Jong-Un in Noord-Korea. Dit gezegd hebbende, is het misschien passend om deze psychologische aandoening goed in gedachten te houden en er hetzelfde belang aan te hechten als Erich Fromm er in zijn tijd aan hechtte.