Niet-medicamenteuze therapie voor de ziekte van Alzheimer

Voordat we het hebben over mogelijke niet-farmacologische therapieën voor de ziekte van Alzheimer moeten we duidelijk maken wat met dementie wordt bedoeld . Volgens de officiële definitie is dementie een progressieve verslechtering van de mentale vermogens die ernstige gedragsstoornissen veroorzaakt.

Na deze verklaring zouden we kunnen zeggen dat dementie een klinisch syndroom is dat door verschillende oorzaken wordt veroorzaakt en waarbij geheugen-, communicatie- en aandachtsstoornissen betrokken zijn, maar niet alleen. Het is meestal chronisch en leidt dus tot een progressief verlies van autonomie en levenskwaliteit bij degenen die eraan lijden.

De ziekte van Alzheimer is een neurodegeneratieve ziekte die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van cognitieve en gedragsstoornissen. Deze verschijnen meestal geleidelijk met een grotere impact op volwassen leeftijd, vooral op hogere leeftijd (zoals Valls-Pedret Molinuevo en Rami herhalen).

Hoewel er momenteel geen effectieve behandeling bestaat die de progressie van deze ziekte definitief kan stoppen, zijn er verschillende interventies ontwikkeld die erop gericht zijn de ziekte te vertragen.

Onder deze behandelingen valt ook de Niet-medicamenteuze therapie voor de ziekte van Alzheimer gekenmerkt door alternatieve behandelingen waarbij geen medicijnen worden gebruikt maar in staat om de kwaliteit van leven van patiënten te verbeteren.

Voordelen van niet-farmacologische therapie

Niet-farmacologische therapie kan meerdere voordelen voor patiënten opleveren, waaronder:

• Trainen en/of stimuleren van behouden vaardigheden.
Bevordering van de autonomie en onafhankelijkheid van de patiënt. Verbeterde sociale relaties.
• Verbetering van het zelfconcept, het zelfbeeld en daarmee het gevoel van eigenwaarde.
Verhoogde levenskwaliteit van de patiënten zijn directe omgeving.
• Emancipatie van de patiënt.

Het is noodzakelijk om de therapie aan te passen aan de patiënt en niet de patiënt aan de therapie.

-Louis Théophile Joseph Landouzy-

9 soorten niet-medicamenteuze therapie voor de ziekte van Alzheimer

1. Dagelijkse activiteiten

De professional evalueert de prestaties van de persoon die aan dementie lijdt . Deze evaluatie wordt zowel bij basisactiviteiten als bij instrumentele of geavanceerde activiteiten uitgevoerd.

De beoordeling varieert afhankelijk van de mate van afhankelijkheid en de door de patiënt gevraagde ondersteuningsbehoefte . Het uiteindelijke doel van deze therapie is het vertragen of verminderen van de verslechtering van de prestaties van de dagelijkse levensactiviteiten (ADL).

2. Muziektherapie

Volgens de World Federation of Music Therapy (WFMT 2011) is de muziek therapie is het professionele gebruik van muziek en de elementen ervan als interventie in medische, educatieve en alledaagse omgevingen met individuen, groepen, families of gemeenschappen die de kwaliteit van leven willen optimaliseren en de fysieke, sociale, emotionele en intellectuele communicatieve gezondheid en het algemene welzijn willen verbeteren.

Muziektherapie kan samen met andere niet-farmacologische therapieën zoals dans en fysiotherapie worden uitgevoerd het concentreren van de verschillende disciplines binnen gezamenlijke sessies. Het voordeel is dat ze door de Alzheimerpatiënt als dynamischer en stimulerender worden ervaren. Het zal echter noodzakelijk zijn om rekening te houden met de mogelijkheden van elke patiënt, waarbij altijd het maximale niveau van welzijn wordt beschermd.

3. Lachtherapie

Lachtherapietechnieken zijn voornamelijk gebaseerd op de ontladingstheorie en de incongruentietheorie van het lachen. Het bevordert het spontane en oprechte lachen bij patiënten, ook al beginnen we om dit doel te bereiken vaak met gesimuleerd of geacteerd lachen.

Door deze niet-farmacologische therapie voor de ziekte van Alzheimer worden veel aspecten van functionaliteit getraind zoals lichamelijke expressie, spel, dans, ademhaling. Het belangrijkste voordeel is de stressvolle situaties verlichten

4. Stanza multisensorisch Snoezelen

We presenteren nu een sensorische stimulatietherapie ontwikkeld door de bekende Amerikaanse therapeut Anne Jean Ayres (1920 – 1988). Het doel van deze bijzondere ruimte is ontspanning door middel van de zintuigen en de interactie van de persoon met de omgeving.

De Snoezelkamer is een omgeving die door middel van prikkels een groot gevoel van welzijn opwekt .

5. Herinneringstherapie

Ook in ons land is het een van de favoriete niet-farmacologische therapieën onder therapeuten. Het werkt via het episodische en autobiografische geheugen van de gebruiker en helpt hem bij het sorteren de herinneringen .

Specialisten maken gebruik van hulpmiddelen als foto's, muziek, kranten en vele andere media . Dit helpt de patiënt om zeer specifieke momenten in zijn leven opnieuw te verbinden. Zo krijgt hij de kans om emotionele aspecten van zijn geheugen opnieuw te beleven. We praten over sensaties, smaken, geuren, belangrijke gebeurtenissen, enz.

6. Realiteitsoriëntatietherapie

Het hoofddoel van deze niet-farmacologische therapie voor de ziekte van Alzheimer is dat de persoon zich bewust wordt van zijn realiteit. Om dit interessante doel te bereiken wordt de patiënt op drie fundamentele gebieden begeleid. Ze zijn t tijd tempo en blz mijn zoon

Hierdoor krijgt de patiënt een beter inzicht in wat er gebeurt. Dit is een zeer nuttig hulpmiddel om de perceptie van controle te behouden .

7. Huisdierondersteunde interventie (IAA)

De huisdier therapie levert grote voordelen op op emotioneel, sociaal, functioneel en cognitief niveau. Verbetert het humeur, de fysieke en psychologische gezondheid, psychomotorische vaardigheden, enz. van Alzheimerpatiënten. Het is ook een uitstekende manier om het gevoel van eenzaamheid en mogelijke depressieve episoden te overwinnen.

8. Ergotherapie (OT)

Ergotherapie wordt ook wel ergotherapie genoemd komt tussenbeide rehabilitatie van de fysieke en sociaal-cognitieve vaardigheden van het individu . Het wordt ontwikkeld door tijd te besteden aan verschillende activiteiten gericht op fysieke productie, zoals handwerk of doe-het-zelf.

9. Rehabilitatie, stimulatie en cognitieve training

Hoewel ze vergelijkbaar zijn, hebben deze drie therapieën een ander doel.

Cognitieve revalidatie omvat activiteiten die gericht zijn op het herstellen van beschadigde mentale functies. De schade in kwestie kan verschillende oorzaken hebben: hoofdtrauma, milde cognitieve stoornissen, depressie, enz. Cognitieve stimulatie is het proces waardoor activiteiten worden uitgevoerd die tot doel hebben de cognitieve achteruitgang te vertragen. Een voorbeeld zou zijn wanneer een persoon een slechte of ongebruikelijke geheugenfunctie begint op te merken. Cognitieve training is een reeks activiteiten die tot doel hebben de cognitieve prestaties te optimaliseren of te behouden. Het is een goede methode om toekomstige cognitieve schade te voorkomen en de zogenaamde cognitieve reserve te verbeteren.

Houd er rekening mee dat niet-medicamenteuze therapieën moeten worden uitgevoerd door gekwalificeerde professionals . Voordat met een van deze alternatieve behandelingen wordt begonnen, is het uiteraard noodzakelijk om de kenmerken en eigenaardigheden van het individuele ziektebeeld te evalueren.

Helaas weten we dat er geen behandeling bestaat die de ziekte definitief kan verslaan of omkeren. Niet-farmacologische therapie voor de ziekte van Alzheimer biedt het echter uiterst waardevolle voordelen: een substantiële verbetering van de kwaliteit van leven . Een echt cadeau voor iedereen die aan Alzheimer lijdt.