Paniekaanvallen bij kinderen verschillen over het algemeen niet van die bij volwassenen. Een element dat hen misschien onderscheidt, is de verschillende interpretatie van de symptomen door de proefpersoon. Laten we eerst eens kijken waaruit deze stoornis bestaat.
Paniekaanval is een angststoornis . Angst is een heel menselijke menselijke emotie. Het bestaat uit de activering van het autonome zenuwstelsel wanneer het wordt geconfronteerd met stimuli of situaties die als bedreigend worden beschouwd. Het heeft daarom een adaptief karakter omdat het leiding geeft aan de overleven het activeren van de hulpbronnen van ons lichaam.
Angst wordt een probleem wanneer de intensiteit ervan te hoog wordt of wanneer de angst zich voordoet in situaties waarin er geen echte reden voor ongerustheid bestaat. In dit geval verliest het zijn adaptieve betekenis en wordt het een ongemak of een abnormaal functioneren van onze geest.
Kinderen en angst
Kinderen en adolescenten kunnen net als volwassenen een angststoornis ervaren. Sommige evenementen – zoals het begin van school, de geboorte van een broer of zus, het verlies van een familielid of een verhuizing – kunnen het ontstaan van het probleem vergemakkelijken.
Hoewel het veel elementen gemeen heeft met de angst bij volwassenen, is dat wel zo de reactie op de symptomen aanzienlijk verschillen. De negatieve gevolgen van angst bij kinderen kunnen ernstiger zijn dan angst bij volwassenen. Dit wordt verklaard door het feit dat een kind nog niet de middelen heeft ontwikkeld die nodig zijn om ermee om te gaan.
In sommige gevallen zijn gebeurtenissen zo negatief dat ze een zeer sterke emotionele impact hebben kan het groeiproces verstoren. Bovendien kunnen de gevolgen zich manifesteren op school, in het gezin, in een sociale of persoonlijke context en evolueren naar ernstiger pathologieën.
Sommige angststoornissen komen vaker voor in de kindertijd dan andere, zoals in het geval van angststoornissen gegeneraliseerde angst . Anderen zijn specifiek voor een bepaalde leeftijd of houden verband met beperkte gebeurtenissen, zoals scheiding van ouders of een andere gehechtheidsfiguur.
Paniekaanvallen bij kinderen
Paniekstoornis wordt gekenmerkt door de terugkerende aanwezigheid van aanvallen die minuten of uren kunnen duren . Deze bestaan uit somatische (fysiologische) en cognitieve symptomen die in de eerste tien minuten hun grootste intensiteit bereiken. Daarna nemen ze geleidelijk af.
Typische symptomen van een paniekaanval zijn als volgt:
- Hartkloppingen, aritmie of verhoogde hartslag.
- Zweten.
- Tremor.
- Gevoel van kortademigheid of kortademigheid.
- Gevoel van verstikking.
- Beklemming of ongemak op de borst.
- Misselijkheid en buikpijn.
- Instabiliteit, duizeligheid of flauwvallen.
- Verlies van realiteitszin of depersonalisatie .
- Angst om de controle te verliezen of gek te worden.
- Angst om dood te gaan .
- Paresthesie.
- Rillingen of opvliegers.
Bij kinderen zijn de meest voorkomende symptomen hartkloppingen, tremor, ademhalingsmoeilijkheden en misselijkheid (Laatste en Strauss 1989). Zoals u kunt zien, komen cognitieve symptomen (angst om dood te gaan of de controle te verliezen) minder vaak voor bij kinderen. Integendeel, somatische of fysiologische symptomen overheersen.
Paniekaanvallen bij kinderen komen vaker voor bij vrouwen. Bij jongere kinderen is de prevalentie laag. Bij adolescenten wordt een algemene prevalentie van 1% waargenomen (Lewinsohn Hops Roberts Secley en Andrews 1993).
Paniekstoornis bij kinderen gaat soms gepaard agorafobie . Dit laatste wordt gekenmerkt door de intense angst om in situaties terecht te komen waaruit het moeilijk is om te ontsnappen of om hulp te vragen als er een symptoom optreedt.
Verklaringsmodel van paniekaanvallen bij kinderen
Verklaringsmodel van paniekaanvallen bij kinderenLey (1987) gelooft dat angst en stress twee triggers zijn van hyperventilatie samen met andere marginale factoren (gezondheidsomstandigheden, lichaamsbeweging, inname van cafeïne enz.).
Hyperventilatie zorgt ervoor dat het kind overmatig ademt in vergelijking met zijn metabolische behoeften . Een te hoge ventilatie in vergelijking met de productiesnelheid van kooldioxide veroorzaakt een daling van deze laatste in het bloed tot onder de normale waarden.
De sensaties die gepaard gaan met hyperventilatie (zweten, tachycardie, hartkloppingen, duizeligheid, veranderd gezichtsvermogen, gevoel van verstikking en moeite met ademhalen, krampen, enz.) veroorzaken angst bij het kind. Dit zet het vecht-vluchtmechanisme in beweging, waardoor de symptomen van hyperventilatie en de angst voor de symptomen zelf worden versterkt.
De toename van de symptomen en de daaruit voortvloeiende angst leiden tot een vicieuze cirkel die kan uitmonden in een paniekaanval . Hyperventilatie is echter niet de enige factor die paniekaanvallen bij kinderen verklaart. Andere elementen zijn fysieke aanleg en Pavloviaanse conditionering, die paniekaanvallen verklaart via associatieprocessen.
Zoals we hebben gezien Paniekstoornis is zeer vergelijkbaar bij kinderen en volwassenen. Het belangrijkste verschil ligt in de manier waarop de proefpersoon de symptomen interpreteert, maar ook in het minder of meer aanwezig zijn van fysieke of cognitieve symptomen.
