Bekend als Paracelsus, zijn echte naam was Theophrastus Phillippus Aureolus Bombastus von Hohenheim . Hij was een van de meest interessante figuren in de geschiedenis van de geneeskunde en de wetenschap in het algemeen. Door sommigen beschouwd als een gekke visionair, was hij ongetwijfeld een groot creatief persoon.
Intellectuele ambitie was wat Paracelsus onderscheidde. Hij was een fervent onderzoeker van de steen der wijzen, een onbekende substantie waarmee hij lood in goud kon veranderen. En op dezelfde manier wijdde hij zich aan de zoektocht naar het elixer van de eeuwige jeugd door in deze zin hard te werken.
Wat met vuur wordt gesmeed is alchemie, of het nu in een oven of in de keuken gebeurt.
-Paracelsus-
Door zijn fantastische avonturen werd Paracelsus een buitengewoon onderzoeker. Hij wordt beschouwd als de vader van de toxicologie en farmacologie. Een soort hybride tussen goochelaar en wetenschapper . En hoewel hij een vernieuwer was, was hij ook een hartstochtelijk pleitbezorger van zijn mythische en mystieke overtuigingen.
Het begin van een genie
Paracelsus werd geboren in 1493 in een gebied nabij het huidige Zürich (Zwitserland) . Verschillende leden van zijn familie waren artsen, waaronder zijn vader, en dit had een sterke invloed op zijn interesse in de discipline.
Tijdens de jeugd hij werkte als analist in de mijnen. Dit garandeerde hem een gedegen kennis van mineralen die later doorslaggevend zou blijken in zijn werk. Op 16-jarige leeftijd schreef hij zich in aan de Universiteit van Bazel en promoveerde later aan de Universiteit van Ferrara.
Hoewel verbonden met het academische leven, was Paracelsus ervan overtuigd dat geneeskunde niet in een instelling kon worden onderwezen. Ook was hij vanaf het begin zeer kritisch tegenover de toenmalige officiële geneeskunde . Hij vroeg zich af Hippocrates Avicenna en Galenus. Dit veroorzaakte enige bezorgdheid jegens hem bij zijn collega's.
Paracelsus een experimentator
Spoedig Paracelsus koos ervoor om alleen te experimenteren en een directe relatie met de zieken op te bouwen . Dit bezorgde hem een slechte reputatie onder artsen. Zijn fysieke verschijning werd ook enigszins bekritiseerd, aangezien hij klein, kaal en kaal was zwaarlijvig . Misschien ook om deze reden gaf dit genie altijd de voorkeur aan het gezelschap van de meest behoeftigen.
De experimenten en innovatieve methoden die hij met succes begon toe te passen, gaven aanleiding tot mythen en legendes rond zijn figuur. Er werd gezegd dat hij een pact met de duivel had gesloten. Hij stond ook in de volksmond bekend als de vervloekte dokter. Hij werd beschuldigd van magie en hekserij, maar in werkelijkheid was hij een man die diep in God geloofde.
Spanningen met collega's en andere autoriteiten brachten hem ertoe een zwerver te worden . Toen hij eenmaal op een plaats was aangekomen, kostte het hem niet veel moeite om conflicten te veroorzaken. En dan weer weggaan. Maar naast zijn slechte reputatie verspreidde zich ook nieuws over zijn effectiviteit als arts.
Alchemie en chemie
Paracelsus gebruikte mineralen en chemische verbindingen om ziekten te genezen toen dit nog niet in zwang was . Hierdoor kon hij voor die tijd ongeneeslijke patiënten behandelen. Er zijn aanwijzingen dat hij gevallen van epilepsie, lepra en jicht met succes heeft behandeld. Hij was de eerste arts die syfilis beschreef en een op kwik gebaseerde behandeling voorstelde.
Deze grote onderzoeker was ook de uitvinder van laudanum, een van de eerste bekende chemische pijnstillers. Hij bestudeerde ook gifstoffen tot in detail en formuleerde de stelregel die tot op de dag van vandaag overeind blijft: het is de dosis die het gif maakt.
In tegenstelling tot zijn tijdgenoten was Paracelsus een arts die heel dichtbij en aandachtig voor zijn patiënten stond. Hij geloofde ook dat zijn kennis zou zich in het publieke domein moeten bevinden. Om deze reden hij hield lezingen voor de gemeenschap waarin hij zijn wetenschap in eenvoudige taal uitlegde.
Paracelsus: een nieuwe benadering van de geneeskunde
Paracelsus stelde dat de geneeskunde vier hoofdpijlers had: filosofie, astronomie, alchemie en deugd . Hij dacht dat planten en mineralen niet op zichzelf genezen, maar dat ze goedheid en goddelijke inspiratie nodig hebben om echt effectief te zijn.
In tegenstelling tot de artsen uit die tijd was hij overtuigd van de effectiviteit van chirurgische ingrepen. Destijds werd deze dienst door kappers uitgevoerd en alleen onder zeer specifieke omstandigheden. Vele artsen werden eeuwen later door hun methoden geïnspireerd.
Niet iedereen was zijn vijand. Onder zijn bewonderaars had hij niemand minder dan Erasmus van Rotterdam van wie hij een arts en persoonlijke vriend was . Een Duitse prins bood hem zijn bescherming aan. Hij stierf op 47-jarige leeftijd, vermoord door enkele criminelen die hem probeerden te beroven. Maar ze kwamen te laat: hij had al zijn bezittingen al aan de armen geschonken.
