Glimlachen is een van die vermogens die exclusief zijn voor mensen, ook al proberen we soms de glimlach van katten, honden of olifanten te zien. Dit is een uitdrukking met een sterke impact en het bewijs hiervan wordt gegeven door verschillende experimenten over de kracht van glimlachen die bijna allemaal tot deze conclusie hebben geleid.
Iedereen kan de kracht van een glimlach in het dagelijks leven testen en zijn eigen conclusies trekken. Probeer bijvoorbeeld iemand om een gunst te vragen met een serieuze uitdrukking en doe dan hetzelfde terwijl je glimlacht. Het is waarschijnlijk dat de reactie van onze gesprekspartner anders zal zijn.
Goden worden ook geactiveerd onbewuste mechanismen waardoor we kunnen begrijpen of iemand oprecht lacht of niet. Als het gebaar niet oprecht is, treedt het tegenovergestelde effect op: we worden wantrouwend. Dit mechanisme maakt deel uit van wat werd ontdekt door enkele experimenten over de kracht van glimlachen. Laten we er drie bekijken.
Elke glimlach maakt je een dag jonger.
-Chinees spreekwoord-
1. Sociale lijm een experiment over de kracht van de glimlach
Een van de meest interessante experimenten met de kracht van glimlachen werd uitgevoerd door wetenschapper Ron Gutman, die dit onderwerp al enkele jaren bestudeert. De conclusies van zijn onderzoek werden gepubliceerd in het Journal Forbes in een artikel getiteld De onbenutte kracht van glimlachen.
Deze studie biedt ons een interessant feit. Een jonge aap werd naast twee mensen geplaatst, de een glimlachte en de ander niet. Het kleine dier hij benaderde de glimlachende persoon. De test werd verschillende keren herhaald en het resultaat was altijd hetzelfde. Hetzelfde gebeurt onder mensen.
Het artikel bespreekt een onderzoek uitgevoerd door de Universiteit van Upsala in Zweden naar de reacties die worden veroorzaakt door verschillende gezichtsuitdrukkingen. Er is geconcludeerd dat mensen die glimlachen de neiging hebben hun optimisme te infecteren. Hieruit volgt dat glimlachen vanuit evolutionair oogpunt besmettelijk is. Het helpt mensen bij elkaar te brengen omdat het als sociale lijm fungeert.
2. Glimlachen genereert een intensere herinnering
Een ander experiment over de kracht van glimlachen werd uitgevoerd door Duke University (in de Verenigde Staten). 50 vrijwilligers werd gevraagd om te communiceren met een medewerker van een denkbeeldig reisbureau. Sommigen werden begroet door een serieuze vrouw, anderen door een droevige; de rest van een glimlachende vrouw.
Op het einde iedereen die contact had gehad met de glimlachende vrouw zei dat ze zich aangetrokken voelden tot het onderwerp in kwestie en dat ze zich gemotiveerder voelden om weer zaken met haar te willen doen. Wetenschappers zijn daarom tot de conclusie gekomen dat het in de aanwezigheid van een glimlachende persoon wordt geactiveerd de orbitofrontale cortex dat wil zeggen, een deel van de hersenen dat verband houdt met beloning.
Tegelijkertijd werd ontdekt dat een lachend gezicht een intensere herinnering genereert. Omdat het een lonende ervaring oplevert, hebben we de neiging om het duidelijker in ons geheugen vast te leggen. Op dezelfde manier hebben we de neiging meer open te staan voor verzoeken van mensen die glimlachen.
3. Valse glimlachen zijn niet bijzonder nuttig
In 1980 de Duitse psycholoog Fritz Strack van de Universiteit van Wüzburg voerde nog een experiment uit over de kracht van de glimlach. Ondanks het gebruik van een precaire methodologie zijn de resultaten van zijn onderzoek erg populair geworden. Ze hebben aangetoond dat als iemand verdrietig of in een slecht humeur is en zichzelf dwingt om op een valse manier te glimlachen, zijn humeur de neiging heeft te verbeteren.
Echter, 17 andere onderzoekers uit verschillende delen van de wereld repliceerden het experiment van Strack, maar verkregen onduidelijke resultaten. Daarom besloot onderzoeker Eric-Jan Wagenmakers van de Universiteit van Amsterdam een gedetailleerde analyse van het onderwerp in kwestie uit te voeren.
Bij zijn onderzoek waren 1.894 mensen betrokken en een zeer rigoureuze methode. Uiteindelijk kwam men tot de conclusie dat er is geen reden om te denken dat het dwingen van je gezicht om te glimlachen verbetert de gemoedstoestand van een persoon. In feite identificeerden de onderzoekers geen subjectieve veranderingen na een geforceerde glimlach.
Dit alles stelt ons in staat te bevestigen dat de kracht van de glimlach niet alleen afhankelijk is van gezichtsuitdrukking, maar vergezeld moet gaan van een echt gevoel om het gewenste effect te hebben. We weten met zekerheid dat we op zoek kunnen gaan naar nuttige prikkels om te glimlachen en op basis hiervan kunnen ontdekken of het waar is dat onze stemming aanzienlijk verandert.
