Je speelde en uiteindelijk verloor je mij. Je verwedde mijn hart op een spel waarvan je dacht dat het leuk zou zijn en dat ons uiteindelijk allebei liet lijden uit liefde. Als je liefde als een kansspel behandelt, kan het lot je duur komen te staan.
Je besloot dat je wat plezier met mij zou hebben. Je dacht dat je de deal zou bezegelen door jezelf voor te doen als een ridder ; dat je door mij te betoveren met mooie woorden en valse beloften zou krijgen wat je wilde. Maar door de wil van het lot, een lot dat je niet in de hand hebt, moest je je eigen woorden inslikken.
Omdat de valse beloften op dat moment van betekenis veranderden naarmate mijn glimlach groter werd. Je voelde je goed naast mij en waar je mee speelde gleed uit je handen. Dan rijst de vraag die geen logisch antwoord kent, behalve wat het is
