De verschillende fasen van een emotionele crisis zijn normale fasen in het herstellen van het innerlijke evenwicht . Een kritieke situatie kan niet van de ene op de andere dag worden opgelost, maar vereist een reeks stappen voordat de totale oplossing wordt bereikt.
Elke fase bestaat uit reacties waar, hoewel in eerste instantie niet de meest geschikte, op wordt gereageerd een normale reactie . Het zal daarom voorkomen dat de patiënt situaties of reacties kan forceren, maar in plaats daarvan de natuurlijke stroom ervan zal bevorderen wanneer de tussenkomst van de psycholoog niet langer nodig is.
Tijdens een emotionele crisis vindt er een diepgaande omwenteling plaats die niet slechts één persoon aangaat de emoties maar ook cognitie en gedrag. Met dit pand het is moeilijk voor de proefpersoon om helder te kunnen denken dat je oplossingen vindt of dat je anderen kunt helpen.
Crises bepalen je leven. Wanneer ze arriveren, ontdek je wie je werkelijk bent.
-Allan K. Chalmers-
De stadia van een emotionele crisis
1. Verlamming
Een emotionele crisis vertegenwoordigt een situatie waarin zich een onverwachte verandering voordoet die alles onstabiel of onzeker maakt de toekomst . In het geval van een emotionele crisis een of meer realiteiten veroorzaken een subjectieve commotie en tijdelijk het reactievermogen vernietigen.
Het stadium van een emotionele crisis is verlamming wat een gezond afweermechanisme vertegenwoordigt. In de natuur blijven alle dieren stil als ze zich bedreigd voelen, vooral als het gevaar onbekend is. Verlamming is een uiting van verwarring, vooral vanwege de plotselinge aard van de situatie.
2. Onzekerheid
Na een aanvankelijk moment van verbazing ontstaat er een toestand van onzekerheid die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van angst en angst . Het onderwerp begint te begrijpen wat er gebeurt maar het richt zich meer op de omvang van de dreiging dan op de instrumenten om deze aan te pakken en te beheren.
In deze fase ontstaat er een staat van verwarring een dimensie die diep verbonden is met gevoelens zoals desoriëntatie, moeite met het herkennen van emoties, ongeordende ideeën en beperkt bewustzijn. Wat overheerst is het gevoel van desoriëntatie en tegelijkertijd van dreiging vanuit de werkelijkheid.
3. Inbraak
Bij een emotionele crisis is de fase van intrusie niet altijd aanwezig, hoewel deze in de meeste gevallen wel voorkomt. Deze ervaring komt vooral tot uiting in gevallen van een diepe of van levensbelang zijnde crisis. Het wordt gekenmerkt door het verschijnen van irrationele angsten en een verergering van het gevoel van angst.
In deze fase sluit het subject zich in zichzelf op en reageert niet en stopt toch niet met denken aan de crisis die hij ervaart. Met deze gemoedstoestand koestert hij ideeën die verband houden met de overschatting van potentiële toekomstige gevaren, tragische beelden en een sterk gevoel van hulpeloosheid.
Zogenaamde opdringerige gedachten doen hun intrede dat wil zeggen beelden of ideeën die zichzelf op een spontane, onvrijwillige manier in de geest reproduceren. Dit zijn onaangename of angstige gedachten die je zonder succes op afstand wilt houden. De inbreuk is de meest acute fase van de emotionele crisis.
4. Een emotionele crisis verwerken en oplossen
Het is helemaal niet gemakkelijk om uit een emotionele crisis te komen zonder de tussenkomst van een extern element . Een vriend, een boek, advies, een psychotherapeut kunnen die bepalende factor worden in de overgang van de shocktoestand naar de volgende, waardoor je kunt verwerken wat er is gebeurd om ermee om te kunnen gaan.
Je hebt een middel nodig om jezelf te uiten het ongemak voelde Mondeling of schriftelijk en vertegenwoordigt een hulpmiddel om orde te scheppen in ideeën, emoties en sensaties. Het opbouwen van een verhaal over de feiten is essentieel om de situatie onder controle te krijgen en deze te gaan begrijpen.
We moeten de pijn naar buiten brengen om ons er geleidelijk aan bewust van te worden. Wanneer dit gebeurt, zal de persoon een realistischer beeld van de situatie hebben opgebouwd en de persoonlijke hulpmiddelen hebben geïdentificeerd die hij tot zijn beschikking heeft om ermee om te gaan. Na deze verwerkingsfase komt de oplossing die niets anders is dan het herstellen van een gezonde gemoedstoestand.
In veel gevallen zonder de hulp van een deskundige kan de persoon lange tijd gevangen blijven in een van de fasen van de emotionele crisis. Contact opnemen met een psycholoog is meer dan gepast, omdat dit een geldige ondersteuning is om sneller en gezonder met alles om te gaan.
