Hypomanie en bipolaire II-stoornis

Euforie hyperactiviteit extreme energie onvermogen om te slapen of te rusten omdat de geest niets anders doet dan ideeën voortbrengen, je overmatige empathie ervaart, logorrhea enz. Hypomanie is het symptoom van een specifiek type bipolaire stoornis maar het is niet eenvoudig om een ​​diagnose te stellen, omdat het gedrag van deze mensen vaak volledig functioneel is en niet veel aandacht trekt.

Veel mensen moeten tientallen jaren wachten voordat ze een bepaalde diagnose krijgen voordat ze een naam kunnen geven aan wat er met hen gebeurt en waardoor ze zich lange tijd anders hebben gevoeld dan anderen. Want voor degenen die met hypomanie leven beweegt de wereld zich in een ander, sneller tempo en waarin fysieke en mentale rust nauwelijks ruimte kan vinden. Het is een toestand waarin de emoties te intens zijn en alles zo rusteloos is dat velen zichzelf uiteindelijk gaan haten.

Tegenwoordig zijn we ons bewust van de groot klinisch belang van een vroege diagnose van hypomanie die binnen het spectrum van de bipolaire II-stoornis valt. In het geval dat deze toestand verward is hyperactiviteit of als we ons alleen op de depressiefase zouden concentreren, zou deze toestand kunnen verergeren met ernstige gevolgen.

Wat is hypomanie en wat zijn de symptomen?

We ervaren allemaal stemmingswisselingen dit is duidelijk. Er zijn dagen waarop we ons vol energie en meer optimisme voelen, andere waarop grijs de boventoon voert. Maar waar ligt de grens? Hoe onderscheiden we wat normaal is van wat pathologisch is en daarom een ​​specifieke behandeling nodig heeft?

De grens wordt bepaald door de impact van iemands gemoedstoestand en gedrag op iemands leven. Maar het meest complexe aspect ligt in het feit dat soms normaliseren we situaties die niet over het hoofd mogen worden gezien aan de andere kant associëren we gedrag met persoonlijkheidsstijlen.

Deze dynamiek komt vaak voor bij mensen met hypomanie. Laten we eens naar een voorbeeld kijken: als een broer, beste vriend of partner nooit een pauze neemt van zijn werk of besluit 's avonds laat te gaan hardlopen in plaats van te gaan slapen, kunnen we tegen onszelf zeggen dat hij altijd zo is geweest: hij is hyperactief. In werkelijkheid schuilt er echter achter deze situaties een psychische stoornis die we in de volgende regels analyseren.

Wat is hypomanie?

Hypomanie is er één toestand waarbij de ziel wordt gedomineerd door opwinding als gevolg van een dynamiek waarin emoties intens worden ideeën floreren gewoon en de persoon bewijst dat extraversie het is een zeer geaccentueerd kenmerk ervan. Er ontstaat ook extreme empathie, dat vermogen om verbinding te maken met de emoties van anderen en zich daardoor te laten beïnvloeden.

Het voorvoegsel ipo kan onze aandacht trekken. Deze nuance is belangrijk en dient om dit concept te onderscheiden van het traditionele concept van manie. Hypomanisch gedrag is minder extreem dan dat van iemand die een manische fase doormaakt.

Dit betekent dat er geen sprake is van psychotische episoden en dat de gedraging over het algemeen functioneel is.

Met welke symptomen manifesteert het zich?

Algemeen de persoon met hypomanie is volledig functioneel. Wat betekent het? Het betekent dat er mensen kunnen zijn wier hyperactiviteit hen ook zeer creatief maakt, waardoor ze meer uren moeten werken dan verwacht, enz.

• Staat van lichte euforie.
• Overmatige logorrhea bij mensen die de neiging hebben te veel te praten en van het ene idee naar het andere te gaan.
• Zeer creatief.
• Ze zijn uitgerust met een versneld denken .
• Vaak impulsief.
• Ze hebben een sterk zelfbeeld.
• Ze slapen een paar uur.
• Ze tonen actie gericht op doelen en sociaal succes (meer vrienden, meer partners, mogelijkheden voor seksuele ontmoetingen, succes op de werkplek, enz.).
• Aandachtsstoornissen.

Waarom een ​​juiste diagnose belangrijk is

Hypomanie vertegenwoordigt een van de fasen van een bipolaire II-stoornis. Zoals verwacht is het echter niet eenvoudig om een ​​diagnose te stellen. Wanneer iemand om hulp vraagt, is dat niet omdat hij hyperactief is, maar om deze staat van euforie te verduidelijken, meestal wanneer hij de depressieve fase .

Vaak krijgen mensen alleen hulp bij depressieve klachten. Het advies is daarom heel eenvoudig: we moeten altijd mogelijke indicatoren van hypomanie onderzoeken bij elke persoon met symptomen van depressie.

Verschillende onderzoeken ondersteunen het belang van toepassing van diagnostische criteria en hulpmiddelen om de vroege diagnose van hypomanie te vergemakkelijken . Van zijn kant heeft de Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen presenteert de volgende diagnostische criteria:

Opwinding en duidelijke toename van energie gedurende minimaal 4 dagen.
• Het ervaren van drie of meer van de volgende symptomen gedurende een langere periode:
  • Sterk zelfbeeld.
  • Minder behoefte aan slaap (je uitgerust voelen na slechts een paar uur slaap).
  • Overmatige logorrhea.
  • Versnelde gedachten.
  • Aandoeningen geassocieerd met aandacht .
  • Bijna obsessieve gehechtheid aan bepaalde objecten.
  • Onverantwoordelijk gedrag.

Deze houdingen ze mogen niet het gevolg zijn van de consumptie van bepaalde stoffen of effect van specifieke medicijnen.

Hoe ga je om met hypomanie?

Hypomanie is geen stoornis, maar eerder een manifestatie van een bipolaire II-stoornis. Het is interessant om te weten dat het een van de psychiatrische ziekten is met de meeste behandelingsmogelijkheden.

We hebben talloze medicijnen beschikbaar voor de behandeling van hypomanie en depressieve fasen en ze blijken behoorlijk effectief te zijn. Aan de andere kant is psychotherapie ook essentieel voor het ontwikkelen van nieuwe vaardigheden, het beheersen van emoties en gedachten en het verbeteren van sociale relaties. De eerste stap is echter om te kunnen rekenen op een juiste diagnose.