Leven op herinneringen betekent dat je jezelf beperkt omdat degenen die niet van het dagelijks leven genieten, geen misbruik maken van het huidige moment om te leven... het leven bestaat niet uit herinneren, maar uit handelen. Het gaat niet achteruit, maar vooruit. Het is geen gevangene zijn tussen verleden en toekomst, alsof het hier en nu niet bestond.
Herdenken maakt deel uit van het leven en is vaak onvermijdelijk, ten goede of ten kwade. In zekere zin Herinneringen binden ons aan waar we van houden, wie we zijn en wat we niet willen verliezen. Naar wat ons diep heeft geraakt. Echter leven met herinneringen het is niet positief.
Gisteren is de herinnering aan vandaag en morgen is de droom van het heden.
Herinneringen bedriegen omdat ze worden verzacht door de gebeurtenissen van het heden en de valkuilen van de herinnering.
Leven op herinneringen is onmogelijk
In een interview vroegen ze Albert Einstein wat hij deed toen hij een nieuw idee had. Bijvoorbeeld als hij het op een vel papier of in een speciaal notitieboekje heeft geschreven. De wetenschapper antwoordde duidelijk: als ik een nieuw idee heb, vergeet ik het niet. Niets meer waar als iets ons zo opwindt, is het bijna onmogelijk om het te vergeten.
We herinneren ons wat echt belangrijk is, wat ons in beweging kan brengen, omdat het in ons de gebieden en hersenverbindingen activeert die nodig zijn om die herinnering vast te leggen. Het probleem is dat zelfs wat zou gaan vergeten het wordt meestal intens in onze geest geregistreerd. Niets fixeert een herinnering zo intens als het verlangen om deze te verliezen.
De psychologie waarschuwt ons dat vergeten noodzakelijk is om relevante herinneringen vast te houden. Het geheugenmechanisme is uiterst uitgebreid en stelt ons in staat alleen te herstellen wat integraal voor ons is.
Je moet in het heden leven, in elke golf duiken, je eeuwigheid in elk moment vinden. Dwazen blijven op hun eigen eiland van mogelijkheden
-Henry David Thoreau-
Herinneringen zijn de geur die blijft hangen
Plezier is de bloem die bloeit als we leven, werken en handelen. Met deze bloemen bouwen we elke dag aan de onze geheugen wat het parfum zal zijn dat blijft hangen. De gelukkigste herinneringen zijn de momenten die eindigden op het juiste moment, zonder dat ze door de tijd werden meegesleept en niet voor onbepaalde tijd werden verlengd.
We herinneren ons geen dagen maar momenten. Daarom moeten we elke keer nieuwe situaties creëren. De rijkdom van het leven ligt in de herinneringen die we blijven vormen. Voortdurend handelen kan ingewikkeld zijn, vooral als we merken dat we alleen staan comfortzone . Het is echter noodzakelijk om dit te doen om intens te leven.
Hoewel we een tastbaar fysiek lichaam bezitten en de omringende wereld met al onze zintuigen waarnemen we hebben de neiging om in onszelf te leven verstand . Er moet echter een besluit worden genomen. We kunnen leven van herinneringen en de sensaties die ze bij ons oproepen, of we kunnen de teugels van ons leven en uiteraard onze emoties in eigen hand nemen. Alleen zo kunnen we ten volle genieten van ons bestaan.
De sleutel tot leven in plaats van herinneren ligt in denken en verbeelden wachten minder. Accepteer wat er is en niets meer. Leven in het moment zonder afgeleid te worden door de misleidingen van de geest.
De waarheid is dat we ons over het algemeen altijd voorbereiden om te leven, maar nooit leven. Het leven zou echter precies het tegenovergestelde moeten werken.
Ons dagelijks leven zal een herinnering zijn. Jij leeft!
