Ik verloor mijn reuk- en smaakvermogen. Ik hoest en ik denk zelfs dat ik kortademig ben. Deze symptomen die verband houden met COVID-19 beginnen door een bepaald aantal mensen gevoeld te worden, zelfs zonder de ziekte te hebben opgelopen. Ze zullen bij geen enkele test positief testen, omdat dat in werkelijkheid het geval is ze lijden onder een psychologisch effect dat voortkomt uit de huidige context: de somatisering van het coronavirus.
Psychosomatische stoornissen komen vaker voor dan we denken en komen gezien de huidige omstandigheden de laatste tijd niet meer voor. De reden? In een context die wordt gedomineerd door de constante angst om besmet te raken door de onzekerheid en psychologische angst over wat er zal gebeuren of als ik ziek word, zullen ze me zeker in het ziekenhuis opnemen, is er zo’n opeenstapeling van emoties die vroeg of laat zal leiden tot het verschijnen van fysieke symptomen.
Somatisering is zoiets hypochondrie . Somatiseren is niet het uitvinden van wat niet bestaat, het is niet eens verbeelding en nog minder betekent het niet dat je gek wordt. Deze aandoening wordt beschreven in de DSM-V ( Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen ) en het is een realiteit die alle huisartsen elke dag zien.
Migraine, gewrichtspijn, vermoeidheid, spijsverteringsproblemen, tachycardie, misselijkheid… Dit allemaal klinische realiteiten zijn zeer gebruikelijk . Patiënten hebben er last van, maar de triggerende factoren zijn onze emoties en trauma's, angst, voortdurende frustratie... In een pandemische context is het niet alleen normaal dat somatisatie optreedt, maar zelfs wenselijk.
Somatisering van het coronavirus: een bijkomend effect van de pandemie
Het beeld is vrijwel altijd hetzelfde. De persoon begint te hoesten, ervaart hoofdpijn, vermoeidheid, legt zijn hand op zijn voorhoofd en merkt dat zijn temperatuur hoger is dan normaal. Het meest zorgwekkende aspect is wanneer er plotseling een zwaar gevoel op de borst ontstaat en u het gevoel krijgt dat u kortademig bent.
Als deze symptomen aanwezig zijn, is het gebruikelijk om op Google te zoeken om een evidente realiteit te ontdekken: deze kenmerken vallen samen met die van COVID-19. Nu is het ergste gebeurd!
Als de persoon koorts heeft, is de temperatuur hoogstwaarschijnlijk volkomen normaal. De hoofdpijn is echter reëel, net als het hoesten en de voortdurende vermoeidheid. Waarom somatisatie, zoals neuroloog Suzanne O'Sullivan, expert op dit gebied en auteur van het boek, ons uitlegt Het zit allemaal in je hoofd ieder van ons is er kwetsbaar voor zodra we de drempel van angst overschrijden.
Dagelijkse stress de angst waar we niet mee om kunnen gaan en die chronisch wordt, de emoties die als een knoop om de keel klemmen en die ons niet laten ademen... Dit alles werkt als een ontsteker. Dit alles gaat van het emotionele naar het fysieke niveau in de vorm van hoofdpijn, dyspepsie, ademhalingsstoornissen, slapeloosheid en chronische vermoeidheid. En afgezien van wat we misschien denken, is het helemaal niet eenvoudig om met deze ziektebeelden om te gaan.
In tijden van crisis nemen somatische stoornissen toe
Een onderzoek uitgevoerd aan de Universiteit van Hamburg in Duitsland door Dr. Bernard Lowe heeft in dit opzicht een interessant punt aangetoond.
Na toepassing van de PHQ-15-scoreschaal voor somatische symptomen in 15 klinieken werd dit waargenomen bijna 50% van de patiënten leed aan angststoornissen. Ze hadden allemaal psychosomatische problemen.
We weten daarom dat de relatie tussen angst en somatisatie evident is. Maar zoals de Franse arts Gilbert Todjman ons uitlegt in een van zijn teksten gewijd aan het begrip van psychosomatische ziekten, ontwikkelen deze laatste zich vooral in tijden van crisis. Werkproblemen van een rouwend echtpaar...
Somatisering van het coronavirus: kan ik besmet raken?
De psychologie heeft duidelijk gemaakt dat het in de huidige context essentieel is om de geestelijke gezondheid niet te verwaarlozen. We worden voortdurend blootgesteld aan een lawine aan informatie die verband houdt met COVID-19.
We absorberen gegevens passief . We zien beelden zonder met onze ogen te knipperen. We lezen zonder filtering. Het heeft ons leven veranderd. Wij zijn geïsoleerd. En het ergste van alles: we weten niet wat er morgen zal gebeuren.
De somatisering van het coronavirus is een verder gevolg van de pandemie en veel mensen lijden eronder. Dezelfde die contact opnemen met hun huisarts om symptomen te beschrijven die volledig Covid-19 weerspiegelen.
Door het ontbreken van uitstrijkjes is het zeer waarschijnlijk dat meer dan één persoon in isolatie leeft en denkt dat hij of zij het virus daadwerkelijk heeft. Maar het is goed om één aspect te verduidelijken: somatisatie kan pijn en vermoeidheid veroorzaken, maar geen koorts. Dit is een aanwijzing die ons zou moeten helpen onderscheiden of er al dan niet een infectie aanwezig is.
Controleer de temperatuur van je emoties
Zelfs als je lichaam de virale last van COVID-19 niet bestrijdt de geest vecht tegen een andere vijand: angst . We hebben het recht om het te proberen, dat is duidelijk. Het is een emotie die zijn eigen doel heeft, namelijk ons tegen gevaren beschermen en ons veilig houden.
Als we ons laten meeslepen door de diepste angst, kan de psychologische koorts stijgen. Negatieve gedachten zullen oplaaien en onze realiteit overnemen. Er zal paniek komen, er zal pijn komen en daarmee ook al die symptomen van de somatisering van het Coronavirus.
We moeten leren de temperatuur van onze emoties te meten om te voorkomen dat ze ons tot het uiterste drijven en ons lichaam en onze gezondheid gevangen zetten.
Dit is een dagelijkse taak die een grote verantwoordelijkheid vereist. Bij psychosomatische stoornissen Veel mensen weigeren te accepteren dat fysieke pijn een emotionele oorsprong heeft. En in sommige gevallen gaan ze door met farmacologische behandelingen die noch nuttig, noch behulpzaam zijn.
