Er zijn dagen als deze: disharmonisch, vreemd en tegenstrijdig. Dit zijn momenten waarop we de warmte nodig hebben van een omhelzing van die warme huid die ons genegenheid en nabijheid geeft. Maar bijna tegelijkertijd willen we ons verschuilen in een privéhoekje waar niemand ons kan zien, waar we in stilte kunnen nadenken met de eenzaamheid als onze enige metgezel.
Wat gebeurt er met ons? Is er iets mis met ons als we ons meer dan eens in deze situatie of gemoedstoestand bevinden? Het antwoord is nee. We mogen geen pathologische problemen zien op geïsoleerde momenten die eigenlijk volkomen normaal zijn . Het probleem zal alleen ontstaan als deze toestand chronisch wordt.
Aan de andere kant moet worden onderstreept dat deze emotionele tegenstrijdigheden zich bij meerdere gelegenheden en om de meest uiteenlopende redenen voordoen. Soms zijn ze te wijten aan kleine hormonale schommelingen of zelfs aan de simpele seizoenswisseling, waarbij het adhesiepotentieel van serotonine afneemt en we daardoor kleine veranderingen ervaren in de stemming .
Maar de Een van de meest voorkomende oorzaken ligt in de omgeving en in de manier waarop we omgaan met veel alledaagse situaties . Omdat zelfs de wereld dat is
Hoe kunnen we beter omgaan met deze externe en interne dissonanten en ups en downs? We zullen er later over praten.
Leren leven met tegenspraak
Iedereen zou graag in een wereld van zekerheden willen leven van solide gevoelens van precieze logica en waarin dubbelzinnigheid niet werd begrepen. Maar het mag duidelijk zijn: de wereld daar maatschappij en zelfs wijzelf met onze complexe emotionele wereld zijn dissonant en veranderend. Bijna zonder dat we het willen, moeten we grote inspanningen leveren om harmonie te vinden te midden van de chaos
Laten we leren deze tegenstrijdigheden te aanvaarden, zowel die van anderen als die van onszelf . Er zullen dagen zijn waarop alles eigenlijk perfect zal gebeuren en er zullen perioden zijn waarin het lijkt alsof alles misgaat en waarin de hoop zelfs van verre niet zichtbaar is. We zullen ons alleen, gekwetst en zelfs boos voelen als we geconfronteerd worden met dergelijke frustraties, maar tegelijkertijd behoefte hebben aan een omhelzing van troost en nabijheid.
We moeten ons inspannen om met complexiteit en onzekerheid te leven. Normaal gesproken zal het accepteren dat niets volledig zeker is, dat het leven uit cycli bestaat waarin relaties veranderen en dat zelfs wij zelf veranderen in onze behoeften en prioriteiten, een manier zijn om de vloek van malaise te doorbreken. Degenen die geobsedeerd zijn en vasthouden aan de behoefte aan eeuwige duurzaamheid lijden . Degenen die daar geen verandering accepteren verlies of zelfs de uitdaging die op zijn deur klopt, dreigt hem ervan te weerhouden als persoon te groeien.
Die dagen waarop ik een knuffel nodig heb en ook om alleen te zijn
We moeten toegeven dat er geen erger gevoel bestaat dan het gevoel boos te zijn op de wereld, maar tegelijkertijd de meest fundamentele, zuiverste en nauwste liefde nodig te hebben. Het voelen van deze sensatie, hoe vreemd het ons ook mag lijken, is volkomen normaal, een realiteit die we bij talloze gelegenheden zullen ervaren.
Igor Grossmann, hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Waterloo, Canada, legt ons dat uit deze momenten van emotionele tegenspraak kunnen zelfs heel productief zijn . Ze dienen voor één essentieel aspect: ze kunnen ons helpen een bepaalde situatie vanuit meerdere perspectieven te bekijken. Als u echter niet adequaat met deze last van tegenstrijdige emoties omgaat en deze een constante in uw lichaam laat worden,
We moeten leren deze emoties af te breken en te analyseren om er het grootst mogelijke voordeel uit te halen. Wij leggen uit hoe.
Leer omgaan met emotionele tegenstrijdigheden
De eerste stap bij het ontrafelen van de bal van onze kleine emotionele chaos is doorgaan met acceptatie. Accepteren betekent niet lijden En
Kijk onder de microscoop van je geweten naar elke werkelijkheid die de puzzel van jouw ongemak vormt. Ik ben boos omdat ze me hebben teleurgesteld. Ik ben bang omdat ik niet weet welke beslissing ik moet nemen. Ik zou graag willen dat die persoon begrijpt wat er met mij gebeurt...
De tweede stap heeft te maken met de noodzaak om productieve en effectieve antwoorden te geven. Daartoe moeten we een beetje moed, veel vindingrijkheid en een grote wil in dit proces investeren. Als ik wil dat die persoon begrijpt wat er met mij gebeurt, moet ik het hem of haar vertellen. Als ze me hebben teleurgesteld, als ze me pijn hebben gedaan, moet ik verder gaan en nieuwe mensen ontmoeten en scenario's veranderen.
De laatste stap in deze emotionele zelfmanagementstrategie is misschien wel de belangrijkste. We hebben het ongetwijfeld over de noodzaak om beperkende overtuigingen en opdringerige gedachten onder controle te krijgen obsessies negatief en de psychologische artillerie waarmee we onszelf saboteren.
Weten hoe we ons emotionele universum moeten controleren en beheren, is een wapen van macht en welzijn. ik bedoel
We verdienen allemaal zo nu en dan een knuffel, een knuffel die ons herstelt. Maar bovenal hebben we de plicht om voor onszelf te zorgen als kostbare wezens als schatten van onze eigen universums.
